iRss by iGetWeb

ต้นกล้าพันธุ์ไม้อื่นๆ

Mon, 15 Jul 2019 15:51:13 +0700

ต้นกล้ากาแฟพันธุ์อราบิก้า ต้นกล้าอโวคาโด้ ต้นกล้าเสาวรสหวาน "สินค้าหมด" << คลิก >> << คลิก >> << คลิก >>

ต้นกล้าเสาวรสหวาน ราคา 25 บาท

Thu, 23 Feb 2017 16:06:40 +0700

ต้นกล้าเสาวรส ชื่ออื่นๆ : กะทกรก กะทกรกยักษ์ แพสเสี้ยนฟรุท สุคนธรส ชื่อวิทยาศาสตร์ : Passiflora laurifolia Linn. ลักษณะทั่วไป : เป็นไม้เลื้อย ลำต้นค่อนข้างใหญ่ เกาะเกี่ยวเลื้อยพันโดยใช้มือจับ อายุหลายปี เวลาที่ดอกหอม : หอมตลอดวัน หอมมากช่วงอากาศเย็น ข้อดีของพันธุ์ไม้ : ดอกหอม ผลรับประทานได้ สามารถปลูกขึ้นซุ้มเพื่อใช้เป็นที่พักผ่อนได้ มีแสงส่องรอดได้บางส่วนดูเป็นซุ้มธรรมชาติดี ข้อแนะนำ : หากต้องการชมความสวยงามของดอก เมื่อดอกโรยและเริ่มติดผลควรเด็ดผลทิ้งให้หมด จะช่วยให้ออกดอกเร็วขึ้น แต่โดยธรรมชาติแล้วพันธุ์ไม้ชนิดนี้ปลูกเพื่อต้องการผลผลิตมากกว่าเพื่อชมความงามของดอก ชนิดของเสาวรสแบ่งตามการใช้ประโยชน์ได้ดังนี้ 1. ใช้รับประทานสด ได้แก่ชนิดผลสีม่วง ผลจะมีลักษณะกลมหรือรูปไข่ เส้นผ่าศูนย์กลางผลประมาณ 4 - 5 ซม. น้ำหนักผลประมาณ 50 -60 กรัม เมื่อสุกผลจะมีสีม่วงเข้ม มีรสหวานและกลิ่นหอมกว่าชนิดผลสีเหลือง นิยมนำมารับประทานผลสด 2. ใช้แปรรูป ได้แก่ชนิดผลสีเหลือง ซึ่งจะมีขนาดโตกว่าผลสีม่วง เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 6 ซม. น้ำหนักผลประมาณ 80 - 120 กรัม ผลสุกมีสีเหลืองและเปลือกหนา เนื้อในให้น้ำคั้นที่มีความเป็นกรดสูงกว่าชนิดสีม่วง มีรสเปรี้ยว จึงเหมาะสมสำหรับการแปรรูปเป็นเครื่องดื่มน้ำผลไม้ เสาวรสชนิดผลสีเหลือง พบว่ามีความทนทานต่อโรคต้นเน่า เถาเหี่ยว โรคไวรัส และทนต่อไส้เดือนฝอย ได้ดีกว่าพันธุ์สีม่วง จึงนิยมใช้เป็นต้นตอในการเสียบกิ่งหรือต่อกิ่งของพันธุ์สีม่วง นอกจากนี้การผสมเกสรก็ต่างกันระหว่างทั้ง 2 ชนิด กล่าวคือชนิดผลสีม่วงสามารถผสมตัวเองได้ ดอกจะเริ่มบานในตอนเช้า ส่วนพันธุ์สีเหลือง จะเริ่มบานตั้งแต่เที่ยงวันเป็นต้นไป ส่วนใหญ่ผสมตัวเองไม่ติด ต้องผสมเกสรข้ามต้น ส่วนมากจะมีแมลงภู่ช่วยผสมเกสร การผสมเกสรโดยใช้มือช่วย จะทำให้ผลมีขนาดใหญ่ และน้ำหนักผลจะสูงกว่าผลที่ได้รับการผสม โดยธรรมชาติ การขยายพันธุ์ 1. ปลูกโดยการใช้เมล็ด ซึ่งเป็นเมล็ดที่เหลือจากการผลิตน้ำผลไม้ เมล็ดที่นำไปเพาะจะงอกภายในระยะเวลา 2 - 4 สัปดาห์ หากเก็บไว้นาน ความงอกจะลดลง เมื่อนำไปปลูกในแปลง 4 - 5 เดือน เสาวรสจะเริ่มออกดอกและติดผล ระยะจากการออกดอกและติดผล จนเก็บเกี่ยว ใช้เวลาประมาณ 50 - 70 วัน 2. การขยายพันธุ์โดยการปักชำและเสียบยอดจะทำให้ได้ต้นพืชที่มีลักษณะตรงตามพันธุ์และให้ผลผลิตเร็วกว่าการปลูกโดยใช้เมล็ด การเสียบยอดนิยมใช้กับพันธุ์สีม่วงโดยใช้พันธุ์สีเหลืองเป็นต้นตอ สนใจสั่งซื้อติดต่อ คุณบุ๋ม 09-1868-9276 ได้ตลอด 24 ชั่วโมง หรือที่ E-Mail: bum_yuki@hotmail.com ราคาต่อรองกันได้...บริการส่งถึงบ้านและสวนคุณ...ราคากันเอง

ติดต่อเรา

Mon, 15 Jul 2019 15:49:40 +0700

ต้นกาแฟ กล้ากาแฟ กาแฟอาราบิก้า ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้า กาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง ต้นกาแฟราคาถูก ต้นอโวคาโด กล้าอโวคาโด ต้นอโวคาโดราคาถูก กล้าอโวคาโดราคาส่ง อโวคาโด อโวคาโดราคา ต้นกาแฟ กล้ากาแฟ กาแฟอาราบิก้า ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้า กาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง ต้นกาแฟราคาถูก ต้นอโวคาโด กล้าอโวคาโด ต้นอโวคาโดราคาถูก กล้าอโวคาโดราคาส่ง อโวคาโด อโวคาโดราคา ต้นกาแฟ กล้ากาแฟ กาแฟอาราบิก้า ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้า กาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง ต้นกาแฟราคาถูก ต้นอโวคาโด กล้าอโวคาโด ต้นอโวคาโดราคาถูก กล้าอโวคาโดราคาส่ง อโวคาโด อโวคาโดราคา ต้นกาแฟ กล้ากาแฟ กาแฟอาราบิก้า ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้า กาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง ต้นกาแฟราคาถูก ต้นอโวคาโด กล้าอโวคาโด ต้นอโวคาโดราคาถูก กล้าอโวคาโดราคาส่ง อโวคาโด อโวคาโดราคา ต้นกาแฟ กล้ากาแฟ กาแฟอาราบิก้า ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้า กาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง ต้นกาแฟราคาถูก ต้นอโวคาโด กล้าอโวคาโด ต้นอโวคาโดราคาถูก กล้าอโวคาโดราคาส่ง อโวคาโด อโวคาโดราคา ต้นกาแฟ กล้ากาแฟ กาแฟอาราบิก้า ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้า กาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกล้ากาแฟอาราบิก้าเชียงใหม่ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง ต้นกาแฟราคาถูก ต้นอโวคาโด กล้าอโวคาโด ต้นอโวคาโดราคาถูก กล้าอโวคาโดราคาส่ง อโวคาโด อโวคาโดราคา

Wed, 30 Nov -001 00:00:00 +0642

ปลูกอะโวคาโด พืชวิตามินสูง สำหรับไร่นาสวนผสม

Sat, 06 Feb 2016 10:08:32 +0700

ปลูกอะโวคาโด พืชวิตามินสูง สำหรับไร่นาสวนผสม อะโวคาโด้เป็นผลไม้ที่คนไทยไม่ค่อยนิยมรับประทานเท่าไหร่นัก เพราะรสจืด ไม่อร่อย แต่ประโยชน์ของมันนั้นมีวิตามินสูง และมีกรดไขมันที่ไม่อิ่มตัว สามารช่วยสลายคลอเลสเตอรอลที่ร่างกายไม่ต้องการได้ กำลังได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นจากชาวไทยผู้รักสุขภาพทั้งหลาย นอกจากสามารถทานผลสดๆได้แล้วอะโวคายังสามารถนำไปแปรรูปเป็นน้ำมันได้อีกด้วย และในปัจจุบันเริ่มมีการส่งเสริมให้ปลูกอะโวคามากขึ้นในประเทศไทย เพราะนอกจากจะมีประโยชน์แล้ว ยังสามารถขายได้ราคาดีพอสมควร ข้อเสียในช่วงเริ่มต้นการปลูกอะโวคาโดนั้นต้องใช้เวลาถึง 3 ปี จึงจะออกผลให้เก็บผลผลิตได้ แต่หลังจาก 3 ปีไปจะแล้วสามารถสร้างรายได้ให้แก่ผู้ปลูกอย่างต่อเนื่อง เพราะผลผลิตต่อต้นจะเพิ่มขึ้นทุกปี เราจึงมีแผนส่งเสริมให้เกษตรกรปลูกอะโวคาในแปลงไร่นาสวนผสม นั้นคือการปลูกแซมลงไปในแปลงพืชผลของเกษตรกรได้เลย กว่าจะได้ผลผลิตจากอโวคาโดนั้นใช้เวลาหลายปี เกษตรกรก็สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตจากพืชหรือผลไม้หลักนั้นได้เลย อีกแนวคิดที่สามารนำไปประยุกต์ได้ก็คือปลูกอะโวคาโดที่เป็นไม้ยืนต้นปลูกเป็นแปลงจำนวนหลายไร่ ต้องใช้เวลาดูแลนานถึง 3ปีเพื่อที่ได้เก็บเกี่ยวผลผลิตได้ ดังนั้นระหว่างที่รอผลผลิตนั้น เกษตรกรก็สามารปลูกพืชระยะสั้นเพื่อเป็นการสร้างรายได้ระหว่างรอต้นอะโวคาโดโต และสามารเก็บผลเพื่อจำหน่ายได้ การปลูกต้นอะโวคาโดนั้นมีวิธีปลูกที่คล้ายๆกันกับผลไม้ยืนต้นอื่นๆ เว้นระยะห่างระหว่างต้น 8-10เมตร ขุดหลุมลึก 80เซนติเมตร กว้าง 80เซนติเมตร นำกล้าต้นอะโวคาโดที่มีอายุ 1ปีมาปลูกลงหลุมที่รองด้วยปุ๋ยหมัก หรือปุ๋ยคอกเพิ่มด้วยปุ๋ยเคมีสูตร 15-15-15 2ช้อนชา กลบด้วยดินให้เรียบร้อย อาจจะใช้ฟางหรือเศษหญ้ามาคลุมหน้าดิน เพื่อป้องกันความชื้นระเหย จากนั้น 1เดือนใส่ปุ๋ยเคมีในอัตราส่วน 3-1-1 เพื่อเร่งการเจริญเติบโตของต้นอะโวคาโด และการดูแลต่อไปไม่ได้ยุ่งยากเลย ให้เกษตรกรคอยกำจัดวัชพืชรอบๆโคนต้นและใส่ปุ๋ยเพื่อบำรุงบ้าง รอ3ปีก็สามารเก็บเกี่ยวผลผลิตนั้นได้แล้ว ต้นอะโวคาโด1ต้นให้ผลผลิต 20-80กิโลกรัมต่อต้น 1ไร่สามารปลูกได้ 50ต้น จำหน่ายในราคา 45บาทต่อกิโลกรัม(อ้างอิงราคาจากตลาดไท 22 กรกฎาคม 2556) ดังนั้นอะโวคาโดสามารสร้างรายได้ให้เกษตรกรได้ 1,000-4,000บาทต่อไร่ ต่อปีเลยทีเดียว ที่มา: http://www.t-how.com/ปลูกอะโวคาโด-พืชวิตามิน/

อะโวคาโด

Sat, 06 Feb 2016 10:08:54 +0700

อะโวคาโด ลักษณะทางธรรมชาติ * เป็นพืชอายุยืนหลายสิบปี ทรงพุ่มขนาดกลางถึงใหญ่ ไม่ผลัดใบแม้ช่วงพักต้นหน้าแล้งปัจจุบันนิยมปลูกในเขตภาคเหนือ เจริญเติบโตได้ดีในดินทุกประเภท เนื้อดินลึก อินทรีย์วัตถุมากๆ ระบายน้ำดี และไม่ทนต่อสภาพน้ำท่วมขังค้างนาน * ต้องการความชื้นหน้าดินและความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศค่อนช้างสูง * ช่วงพักต้นหลังเก็บเกี่ยวผลผลิตแล้วต้องการความแล้ง หลังจากพักต้นสู่แตกใบอ่อนจนกระทั่งถึงเก็บเกี่ยวผลผลิตต้องการน้ำสม่ำเสมอ * ต้นที่ปลูกจากเพาะเมล็ดมีรากแก้ว หาอาหารเก่ง ติดผลดก ให้ผลผลิตเมื่ออายุต้น 7-8 ปีหลังปลูก ต้นที่ปลูกจากกิ่งตอนให้ผลผลิตเมื่ออายุต้น 2-3 ปีหลังปลูก * ใช้พันธุ์โทปา-โทปา. หรือแม็กซิโคลา. เพาะเมล็ดแล้วเปลี่ยนยอดเป็นพันธุ์ดีที่ต้องการจะได้ต้นที่มีคุณสมบัติดีพร้อมทุกประการ * เป็นพืชน้ำมัน ดังนั้นการปฏิบัติบำรุงให้ต้นได้รับสารอาหารสม่ำเสมอต่อเนื่องตั้งแต่ให้ผลผลิตปีกแรกก็จะให้ผลผลิตทุกปี แต่ถ้าปีใดต้นได้รับสารอาหารน้อยจะเว้นให้ผลผลิตและอาจจะเว้นต่อไปในรุ่นปีการผลิตถัดไปด้วย ดังนั้น การปฏิบัติบำรุงจะต้องเน้น การสะสมอาหารเพื่อการออกดอก และ ปรับ ซี/เอ็น เรโช. ให้เต็มที่จริงๆเท่านั้น * ให้ผลผลิตปีละ 1 รุ่น ออกดอกติดผลที่ท้องกิ่งแก่ และตามลำต้น ดอกเป็นดอกสมบูรณ์เพศผสมตัวเองหรือต่างดอกในต้นเดียวกันหรือต่างต้นได้ สายพันธุ์ กลุ่มกัวเตมาลัน. ได้แก่พันธุ์ เทเลอร์. นาเมล. แฮสส์. ฮิกสัน. ลินดา. ปากช่อง 1-14. ปากช่อง 2-8. เป็นสายพันธุ์ที่ชอบอากาศค่อนข้างเย็น ทนต่อสภาพอากาศน้อยหรือเย็นปานกลางได้สูง ผลขนาดกลางถึงใหญ่ ผิวเปลือกสีเขียวเข้ม ขั้วผลขรุขระ เนื้อหนาและไขมันสูง เปลือกผลหนา อายุผลผลิตตั้งแต่ผสมติดถึงเก็บเกี่ยว 8 เดือน กลุ่มพันธุ์แม็กซิกัน. ได้แก่พันธุ์ พลูบา. โทปา-โทปา. แม็กซิโคล่า. ทนต่อสภาพอากาศเย็นจัดได้ดีมาก อายุผลผลิตตั้งผสมติดถึงเก็บเกี่ยว 6-7 เดือน กลุ่มพันธุ์เวสอินเดียน. ได้แก่พันธุ์ ฟูเซีย. ซิมมอนต์. รูเฮิร์ต. คาโน. โพลล็อค. วอลติน. แทรฟ. เจริญเติบโตดีในสภาพอากาศร้อน ไม่ทนต่อสภาพอากาศเย็น ผิวเปลือกสีเขียวอมเหลือง ผิวผลเรียบเป็นมันวาว เปลือกผลบาง เนื้อมีไขมันน้อย รสหวานเล็กน้อย อายุผลผลิตตั้งแต่ผสมติดถึงเก็บเกี่ยว 6-8 เดือน สายพันธุ์นิยมปลูกในประเทศไทย ได้แก่ รูเฮิร์ต. โพลล็อก. และคาโน. เป็นพันธุ์เบา ออกดอกตั้งแต่ ต.ค. – ก.พ. และสายพันธุ์ ลินดา. บูซ-7. บูซ-8 เป็นพันธุ์หนัก ออกดอกตั้งแต่ ธ.ค. – ก.พ. พันธุ์บูซ-7 ให้ผลดกมากจนบางครั้งต้องซอยผลออกทิ้งบ้าง ปกติติดผลดกทุกปีแต่ปีใดต้นได้รับสารอาหารแบบสะสมต่อเนื่องไม่ดีพอจะเว้นปีให้ผลผลิต เนื้อสีเหลืองอ่อน รสชาติดี เก็บเกี่ยวผลผลิตตั้งแต่ ต.ค. – ธ.ค. พันธุ์บูซ-8 ให้ผลดกมาก ติดผลเป็นพวง 1-3 ผล เนื้อสีครีมอ่อน รสชาติพอใช้ได้ เก็บเกี่ยวผลผลิตตั้งแต่ ต.ค. – ธ.ค. พันธุ์โพลล็อก ให้ผลดกปานกลาง ขนาดผลใหญ่ ผิวผลสีเขียวอ่อนมีจุดประสีเขียวอมเหลืองกระจายทั่วผล เมื่อแก่เนื้อสีเหลืองอมเขียวและเมื่อบ่มสุกเนื้อสีม่วงหรือเขียวอมเหลือง เก็บเกี่ยวผลผลิตตั้งแต่ ก.ค. – ส.ค. ขยายพันธุ์ เพาะเมล็ด (หลายพันธุ์และให้ผลผลิตช้ามาก). ตอน (ดีที่สุด). ระยะปลูก ระยะปกติ 6 X 6 ม. หรือ 8 X 8 ม. ระยะชิด 4 X 4 ม. หรือ 4 X 6 ม. เตรียมดิน และอินทรีย์วัตถุ - ใส่ปุ๋ยคอก (มูลวัวเนื้อ/นม + มูลไก่ไข่/เนื้อ/นกกระทา...แห้งเก่าข้ามปี) ปีละ 2 ครั้ง - ให้ยิบซั่มธรรมชาติ ปีละ 2 ครั้ง - ให้กระดูกป่น ปีละ 1 ครั้ง - คลุมโคนต้นด้วยเศษพืชแห้งหนาๆเต็มพื้นที่บริเวณทรงพุ่ม ล้ำออกไปถึงนอกเขตทรงพุ่ม - ให้ปุ๋ยน้ำชีวภาพสูตรระเบิดเถิดเทิงหรือจุลินทรีย์ 1-2 เดือน/ครั้ง หมายเหตุ : - การฝังซากสัตว์ เช่น หอยเชอรี่ ปลาสด เป็นชิ้นเท่าลูกมะนาวหรือบดละเอียด ที่ชายเขตทรงพุ่ม 4-5 หลุม/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม. ฝังปีเว้นปี เพื่อให้ต้นมีสารอาหารกินตลอด 24 ชม. ต่อเนื่องหลายๆปีจะทำให้ต้นมีความสมบูรณ์สูงพร้อมต่อการบำรุงทุกขั้นตอน - ให้ปุ๋ยน้ำชีวภาพ (ทางใบ-ทางราก) บ่อยเกินไปจะทำให้ต้นหยุดการเจริญเติบโต ไม่แตกใบอ่อน ผลหยุดขยายขนาดแล้วกลายเป็นผลแก่ การให้ทางใบอาจเป็นแหล่งอาศัยและแพร่ระบาดของเชื้อราได้ - ให้กลูโคสเฉพาะช่วงสำคัญ เช่น เร่งใบอ่อนเป็นใบแก่ สะสมอาหาร บำรุงผลกลาง ช่วงละ 1-2 ครั้ง ห่างกันครั้งละ 20-30 วัน........ถ้าให้บ่อยเกินไปจะทำให้ต้นเกิดอาการนิ่ง ไม่ตอบสนองต่อสารอาหารหรือฮอร์โมนใดๆทั้งสิ้น - ฮอร์โมนธรรมชาติและฮอร์โมนวิทยาศาสตร์จะให้ประสิทธิภาพเต็มร้อยก็ต่อเมื่อ ต้นมีสภาพความสมบูรณ์สูง เตรียมต้น ตัดแต่งกิ่ง : ให้ตัดกิ่งกระโดง กิ่งในทรงพุ่ม กิ่งคดงอ กิ่งชี้ลง กิ่งไขว้ กิ่งหางหนู กิ่งเป็นโรค กิ่งมุมแคบ และกิ่งแห้งตาย ให้ตัดออกทั้งหมด ลักษณะทรงพุ่มที่ดีควรมีใบด้านนอกทึบแต่ภายในรงพุ่มต้องโปร่ง ตัดแต่งราก : - อะโวคาโดต้นอายุยังน้อยไม่ควรตัดแต่งราก แต่ถ้าต้องการสร้างรากใหม่ให้มีประสิทธิภาพในการหาอาหารดียิ่งขึ้นใช้วิธีล่อรากด้วยการพูนโคนต้นด้วยดิน 3 ส่วนกับอินทรีย์วัตถุ 1 ส่วน - ต้นอายุหลายปี ระบบรากเก่าและแก่มาก ให้พิจารณาตัดแต่งรากส่วนปลายออก 1 ใน 4 ด้วยการพรวนดินรอบทรงพุ่มลึก 10-15 ซม. หลังจากให้ฮอร์โมนบำรุงรากไปแล้วต้นจะแตกรากใหม่จำนวนมากขึ้นและมีประสิทธิภาพในการดูดซับสารอาหารได้ดีกว่าเดิม ขั้นตอนการปฏิบัติบำรุงต่ออะโวคาโด 1.เรียกใบอ่อน ทางใบ : - ให้น้ำ 100 ล. + 25-5-5 (200 กรัม) หรือ 46-0-0 (200 กรัม) สูตรใดสูตรหนึ่ง + จิ๊บเบอเรลลิน10 กรัม + สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. 1 ครั้งต่อการเรียกใบอ่อน 1 ชุด ฉีดพ่นพอเปียกใบ - ฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพร ทุก 2-3 วัน ทางราก : - ให้น้ำหมักชีวภาพสูตรระเบิดเถิดเทิง + 25-7-7 (½-1 กก.)/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม./เดือน - ให้น้ำปกติ ทุก 2-3 วัน หมายเหตุ : - ลงมือปฏิบัติทันทีหลังตัดแต่งกิ่งและตัดแต่งรากเสร็จ เป็นการเรียกใบอ่อนชุดแรกของปีการผลิต วัตถุประสงค์เพื่อฟื้นฟูสภาพต้นเรียกความสมบูรณ์กลับคืนมา - อะโวคาโดไม่จำเป็นต้องแตกใบอ่อนพร้อมกันทั้งชุด เพราะเมื่อถึงช่วงออกดอกก็ออกไม่พร้อมกันทั้งต้นอยู่แล้ว 2.สะสมอาหารเพื่อการออกดอก ทางใบ : - ให้น้ำ 100 ล.+ 0-42-56 (200 กรัม) + ธาตุรอง/ธาตุเสริม 100 ซีซี. + แคลเซียม โบรอน 100 ซีซี.+ สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. ทุก 5-7 วัน ติดต่อกัน 2-3 รอบแล้วให้ น้ำ 100 ล. + นมสัตว์สดหรือกลูโคส 100 ซีซี. + ฮอร์โมนไข่ 25 ซีซี. + กลูโคสหรือนมสัตว์สด 100 ซีซี. + สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. สลับ 1 รอบ ฉีดพ่นพอเปียกใบ ติดต่อกัน 1-2เดือน จะช่วยให้ต้นสมบูรณ์เต็มที่ - ฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพร ทุก 2-3 วัน ทางราก : - ให้ 8-24-24 หรือ 9-26-26 (1-2 กก.)/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม./เดือน - ให้น้ำปกติทุก 2-3 วัน หมายเหตุ : - เริ่มปฏิบัติหลังจากใบอ่อนชุดสุดท้ายเพสลาด - แนวทางบำรุงให้ต้นได้สะสมอาหารเพื่อการออกดอกไว้มากที่สุดควรเตรียมแผนใช้เวลาบำรุง 2 เดือน โดยให้กลูโคสหรือนมสัตว์สดรอบแรกเมื่อเริ่มลงมือบำรุง และให้รอบสองห่างจากรอบแรก 20-30 วัน - ไม้ผลที่ผ่านการบำรุงมาอย่างดีแล้วต้องกระทบหนาวจึงออกดอกดีนั้น ช่วงขั้นตอนสะสมอาหารเพื่อการออกดอก ถ้ามีการให้ “นมสัตว์สดหรือกลูโคส + 0-52-34 หรือ 0-42-56 + สังกะสี” ฉีดพ่นพอเปียกใบ ช่วงเช้าแดดจัด 1-2 รอบ ให้รอบแรกเมื่อเริ่มลงมือบำรุงสะสมอาหารเพื่อการออกดอก จากนั้น อีก 20 วัน ให้อีกเป็นรอบ 2 ก็จะช่วยให้ต้นเกิดอาการอั้นตาดอกและส่งผลให้เปิดตาดอกแล้วมีดอกออกมาดีอีกด้วย - วัตถุประสงค์เพื่อให้ต้นได้สะสมสารอาหารทั้งกลุ่มสร้างดอก-บำรุงผล (ซี.) และกลุ่มสร้างใบ-บำรุงต้นไว้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ จนกระทั่งเกิดอาการอั้นตาดอก ไม่มีการแตกใบอ่อนออกมาอีก ถ้าต้นแตกใบอ่อนออกมาใหม่ก็จะต้องย้อนกลับไปบำรุงที่ขั้นตอนเร่งใบอ่อนให้เป็นใบแก่อีกครั้งซึ่งทำให้เสียเวลา - ปริมาณ 8-24-24 หรือ 9-26-26 ใส่มากหรือน้อยขึ้นอยู่กับปริมาณการติดผลในรุ่นที่ผ่านมา กล่าวคือ ถ้ารุ่นที่ผ่านมาติดผลดกมาก ผลผลิตมีคุณภาพดีมาก ให้ใส่ในปริมาณที่มากขึ้น แต่ถ้ารุ่นที่ผ่านมาติดผลดกน้อยหรือไม่ติดผลเลย ให้ใส่ในปริมาณปานกลาง - การเพิ่มปริมาณปุ๋ยให้มากขึ้น หมายถึง การให้อัตราเดิมแต่ระยะเวลาให้ถี่ขึ้น เช่น จากเคยให้ 15 วัน/ครั้งก็ให้เปลี่ยนเป็น 10 วัน/ครั้ง 3.ปรับ ซี/เอ็น เรโช ทางใบ : - ในรอบ 7 วันให้น้ำ 100 ล.+ 0-42-56 (200 กรัม) + ธาตุรอ/ธาตุเสริม 100 ซีซี.+ แคลเซียม โบรอน 100 ซีซี.+ สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี.1 รอบกับให้น้ำ 100 ล.+ นมสัตว์สดหรือกลูโคส 100 ซีซี. + เอ็นเอเอ. 25 ซีซี.+ ฮอร์โมนไข่ 25 ซีซี.+ สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. อีก 1-2 รอบฉีดพ่นพอเปียกใบ ระวังอย่าให้โชกจนตกลงถึงพื้น จนกระทั่งต้นเริ่มเกิดอาการใบสลดหรืออั้นตาดอกดี - ฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพร ทุก 2-3 วัน ทางราก : - เปิดหน้าดินโคนต้นโดยการนำอินทรียวัตถุคลุมโคนต้นออกให้แดดส่องได้ทั่วพื้นดินทรงพุ่ม - งดให้น้ำเด็ดขาด กรณีสวนยกร่องน้ำหล่อจะต้องสูบน้ำออกให้หมด หมายเหตุ : - วัตถุประสงค์เพื่อ “เพิ่ม” ปริมาณ ซี. (อาหารกลุ่มสร้างดอก-บำรุงผล) และปรับ “ลด” ปริมาณ เอ็น. (อาหารกลุ่มสร้างใบ-บำรุงต้น) ซึ่งจะส่งผลให้ต้นออกดอกหลังการเปิดตาดอก - ต้นที่มีอาการอั้นตาดอกดีจนพอใจแล้วไม่ต้องฉีดพ่นกลูโคสหรือนมสัตว์สดเพิ่มอีกแต่ถ้าต้นมีอาการอั้นตาดอกไม่ดีหรือยังไม่น่าพอใจ แนะนำให้ฉีดพ่นกลูโคสหรือนมสัตว์ทางใบอีกซ้ำอีก 1 รอบ โดยเว้นระยะเวลาให้ห่างจากที่เคยให้เมื่อช่วงสะสมอาหารไม่น้อยกว่า 30-45 วัน - การให้สารอาหารทางใบซึ่งมีน้ำเป็นส่วนผสมนั้น อย่าให้โชกจนตกลงถึงพื้นเพราะจะกลายเป็นการให้น้ำทางราก แนวทางปฏิบัติ คือ ให้บางๆเพียงเปียกใบเท่านั้น - เมื่องดน้ำ (ไม่รดน้ำ) แล้วต้องควบคุมปริมาณน้ำใต้ดินโคนต้นไม่ให้มากเกินไปโดยการทำร่องระบายน้ำใต้ดินหรือร่องสะเด็ดน้ำด้วย - มาตรการเสริมด้วยการ “รมควัน” ทรงพุ่มช่วงหลังค่ำครั้งละ 10-15 นาที 3-5 รอบห่างกันรอบละ 2-3 วัน จะช่วยให้การปรับ ซี/เอ็น เรโช สำเร็จเร็วขึ้น 4.เปิดตาดอก ทางใบ : สูตร 1....น้ำ 100 ล.+ 13-0-46 (1 กก.)+ 0-52-34 (500 กรัม) + สาหร่ายทะเล 50 กรัม + ฮอร์โมนไข่ 50 ซีซี.+ สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. สูตร 2....น้ำ 100 ล.+ ฮอร์โมนไข่ 200 ซีซี.+ ธาตุรอง/ธาตุเสริม 100 ซีซี.+ สารสกัดสมุนไพร 250 กรัม ทางราก : - ยังคงเปิดหน้าดินโคนต้นเหมือนช่วงปรับ ซี/เอ็น เรโช - ใส่ปุ๋ยทางรากสูตร 8-24-24 หรือ 9-26-26 (1 กก.)/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม. - ให้น้ำปกติ ทุก 2-3 วัน หมายเหตุ : - เริ่มปฏิบัติเมื่อต้นมีอาการอั้นตาดอกดีทั่วต้นและสภาพอากาศพร้อม - ระหว่างสูตร 1- 2 ใช้สลับกัน ห่างกันครั้งละ 5-7 วัน - การใช้สาหร่ายทะเลร่วมในการเปิดตาดอกจะได้ผลดีก็ต่อเมื่อต้นเกิดอาการอั้นตาดอกเต็มที่ ถ้าต้นอั้นตาดอกไม่เต็มที่ต้นจะแตกใบอ่อนแทน - หลังจากเปิดตาดอกแล้ว ธรรมชาติของอโวคาโดจะทยอยออกดอกมาเรื่อยๆ ไม่เป็นชุด ระหว่างที่ดอกชุดแรกยังเป็นดอกตูมอยู่นั้น ให้เปิดตาดอกซ้ำอีก 1-2 รอบด้วยสูตรเดิม หรือจนกระทั่งดอกชุดแรกบานแล้วจึงยุติการเปิดตาดอกซ้ำ 5.บำรุงดอก ทางใบ : - ให้น้ำ 100 ล.+ 10-45-10 (200 กรัม) + ธาตุรอง/ธาตุเสริม 100 ซีซี. + เอ็นเอเอ. 100 ซีซี. + ฮอร์โมนไข่ 25 ซีซี. + สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. ฉีดพ่นพอเปียก ระวังอย่าให้โชกจนลงถึงพื้น - ฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพร ทุก 2-3 วัน ทางราก : - ยังคงเปิดหน้าดินโคนต้น - ใส่ 8-24-24 หรือ 9-26-26 (1/2 กก.)/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม. - ให้น้ำปกติ ทุก 2-3 วัน หมายเหตุ : - ช่วงดอกตั้งแต่เริ่มแทงออกมาให้เห็นหรือระยะดอกตูมบำรุงด้วยฮอร์โมน เอ็นเอเอ. 1-2 รอบ จะช่วยบำรุงเกสรทั้งตัวผู้และตัวเมียให้สมบูรณ์พร้อมรับผสม แต่ต้องใช้ด้วยระมัดระวังเพราะถ้าให้เข้มข้นเกินไปจะเกิดความเสียหายต่อดอกและถ้าให้อ่อนเกินไปก็จะไม่ได้ผล....เพื่อความมั่นใจในเปอร์เซ็นต์หรือประสิทธิภาพของฮอร์โมน เอ็นเอเอ. แนะนำให้ใช้ฮอร์โมน เอ็นเอเอ.วิทยาศาสตร์แทนฮอร์โมน เอ็นเอเอ.(ทำเอง) ซึ่งจะได้ผลดีกว่าเพราะเปอร์เซ็นต์ความเข้มข้นแน่นอนกว่า - ช่วงดอกเริ่มแทงออกมาใหม่ๆให้แคลเซียม โบรอน. 1 รอบ จะช่วยให้ดอกสมบูรณ์ผสมติดดี - ฉีดพ่นสารอาหารเพื่อบำรุงดอกด้วยเครื่องมือฉีดพ่นที่มีแรงลมพ่นเบาที่สุดตามความเหมาะสมเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนต่อส่วนต่างๆของดอก ฉีดพ่นที่ช่อดอกโดยตรงพอเปียกหรือฉีดพ่นให้ทั่งทรงพุ่มพอเปียกใบก็ได้ - บำรุงดอกช่วงฝนชุกให้เน้น “สังกะสี และ แคลเซียม โบรอน” โดยให้เมื่อดอกออกมาแล้วหรือให้แบบสะสมล่วงหน้าตั้งแต่ช่วงเปิดตาดอก ให้แบบเดี่ยวๆหรือผสมรวมไปกับธาตุอาหารอื่นๆก็ได้ - ช่วงดอกตูมควรฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพรให้บ่อยขึ้น เพื่อป้องกันกำจัดโรคและแมลงจนถึงช่วงดอกบาน - ช่วงดอกบานควรงดการฉีดพ่นทางใบโดยเฉาะช่วงกลางวัน (08.00-12.00 น.) เพราะอาจทำให้เกสรเปียกจนผสมไม่ติดได้ หากจำเป็นต้องฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพรให้ฉีดพ่นช่วงหลังค่ำ - ระยะดอกบาน ถ้าตรงกับช่วงฝนชุกเกสรจะเปียกชื้นทำให้ผสมไม่ติด แก้ไขโดยกะระยะเวลาเปิดตาดอกให้ดอกออกมาแล้วไม่ตรงกับช่วงฝนชุกเท่านั้น แต่ถ้าดอกออกมาตรงกับช่วงแล้งอากาศร้อนมากเกสรจะฝ่อทำให้ผสมไม่ติดเช่นกัน แก้ไขโดยสร้างความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศและที่พื้นดินในทั้งในแปลงปลูกและรอบๆแปลงปลูก.......มาตรการบำรุงต้นให้สมบูรณ์อยู่เสมอตั้งแต่ก่อนเปิดตาดอกจะช่วยลดความสูญเสียได้เป็นอย่างมาก - การไม่ใช้สารเคมีเลยติดต่อกันเป็นเวลานานๆจนมีผึ้งหรือมีแมลงธรรมชาติอื่นๆเข้ามาจำนวนมาก แมลงเหล่านี้จะช่วยผสมเกสรส่งผลให้ติดผลดกขึ้น - การบำรุงตั้งแต่ช่วงเปิดตาดอกจนกระทั่งมีดอกออกมาควรให้น้ำอย่างสม่ำเสมอจะช่วยให้ดอกสมบูรณ์ดีขึ้น 6.บำรุงผลเล็ก ทางใบ : - ให้น้ำ 100 ล. + 21-7-14 (200 กรัม) + ธาตุรอง/ธาตุเสริม 100 ซีซี. + แคลเซียม โบรอน 100 ซีซี.+ สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. ทุก 7-10 วัน ฉีดพ่นพอเปียกใบ - ฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพร ทุก 2-3 วัน ทางราก : - นำอินทรีย์วัตถุกลับเข้าคลุมโคนต้นให้เหมือนเดิม - ใส่ยิบซั่มธรรมชาติ 10 เปอร์เซ็นต์ของอัตราการใส่เมื่อช่วงเตรียมดิน - ให้น้ำหมักชีวภาพสูตรระเบิดเถิดเทิง + 25-7-7 (1/2 กก.)/ต้นทรงพุ่ม -5 ม./ครั้ง/เดือน - ให้น้ำปกติทุก 2-3 วัน หมายเหตุ : เริ่มปฏิบัติหลังจากกลีบดอกร่วง หรือขนาดผลเท่าเมล็ดถั่วเขียว 7.บำรุงผลกลาง ทางใบ : - ให้น้ำ 100 ล. + 21-7-14 (200 กรัม) + ธาตุรอง/ธาตุเสริม 100 ซีซี. + ไคโตซาน 100 ซีซี. + แคลเซียม โบรอน 100 ซีซี.+ สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. ทุก 7-10 วันฉีดพ่นพอเปียกใบ - ฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพร ทุก 2-3 วัน ทางราก : - ให้ 21-7-14 (1/2 กก)/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม./ครั้ง/เดือน - ให้น้ำปกติ ทุก 2-3 วัน หมายเหตุ : - เริ่มลงมือบำรุงเมื่อเมล็ดเริ่มเข้าไคล การที่จะรู้ว่าผลเริ่มเข้าไคลแล้วจะต้องใช้วิธีสุ่มเก็บผลมาผ่าดูเมล็ดภายใน - ให้กลูโคสหรือนมสัตว์สด 1 รอบ (ไม่ควรมากกว่านี้) เมื่ออายุผลได้ 50 เปอร์เซ็นต์ - ให้ทางใบด้วยฮอร์โมนสมส่วน + ธาตุรอง/ธาตุเสริม 2-3 รอบ โดยแบ่งให้ตลอดช่วงผลกลางจะช่วยบำรุงขยายขนาดผลให้ใหญ่และเนื้อแน่นขึ้นแต่เมล็ดมีขนาดเท่าเดิม - การบำรุงระยะผลขนาดกลางต้องให้น้ำสม่ำเสมอแต่ต้องไม่ขังค้าง ถ้าได้รับน้ำน้อยนอกจากจะทำให้ผลไม่โต หากมีฝนตกหนักลงมาก็อาจจะทำให้ผลแตกผลร่วงได้ - ถ้าติดผลดกมากควรให้ฮอร์โมนน้ำดำ กับ แคลเซียม โบรอน. 1-2 รอบ โดยแบ่งให้ตลอดช่วงผลขนาดกลางจะช่วยให้ต้นไม่โทรมเนื่องจากแบกภาระเลี้ยงผลจำนวนมากบนต้น 8.บำรุงผลแก่ก่อนเก็บเกี่ยว ทางใบ : - ให้น้ำ 100 ล. + 0-0-50 (200 กรัม) หรือ 0-0-50 (200 กรัม) สูตรใดสูตรหนึ่ง + ธาตุรอง/ธาตุเสริม 100 ซีซี.(เน้น กำมะถัน) + สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. หรือ น้ำ 100ล. + มูลค้างคาวสกัด 100 ซีซี. + ธาตุรอง/ธาตุเสริม 100 ซีซี. + กลูโคสหรือนมสัตว์สด 100 ซีซี. + สารสกัดสมุนไพร 250 ซีซี. 1-2 รอบ ห่างกันรอบละ 5-7 วันก่อนเก็บเกี่ยว ฉีดพ่นพอเปียกใบ - ฉีดพ่นสารสกัดสมุนไพร ทุก 2-3 วัน ทางราก : - เปิดหรือไม่เปิดหน้าดินโคนต้นและนำอินทรียวัตถุออกหรือไม่ต้องนำออกก็ได้ - ให้ 13-13-21 หรือ 8-24-24 (1-2 กก.)/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม. หมายเหตุ : - เริ่มปฏิบัติก่อนเก็บเกี่ยว 10-20 วัน - ช่วงผลแก่จัดใกล้หรือก่อนเก็บเกี่ยวต้องงดน้ำเพื่อให้เนื้อแห้งกรอบ สีและกลิ่นดี - การให้แคลเซียม โบรอน 1 ครั้งก่อนเก็บเกี่ยวจะช่วยป้องกันผลแตกผลร่วงได้ดี - การให้กำมะถัน 1 ครั้งก่อนเก็บเกี่ยวจะช่วยบำรุงผลให้สีของเปลือกสวย - การสุ่มเก็บผลลงมาผ่าพิสูจน์ภายในก่อนลงมือเก็บเกี่ยวจะทำให้รู้ว่าควรเก็บเกี่ยวได้แล้วหรือต้องบำรุงต่อไปอีกสักระยะหนึ่งจึงเก็บเกี่ยว - การบำรุงผลแก่ใกล้เก็บเกี่ยวโดยให้ทางรากด้วย 13-13-21 จะทำให้ต้นโทรม หลังเก็บเกี่ยวผลสุดท้ายไปจากต้นแล้วต้องเร่งบำรุงเพื่อฟื้นฟูสภาพต้นเรียกความสมบูรณ์กลับคืนมาทันที - การให้ 8-24-24 เหมาะสำหรับต้นที่มีผลหลายรุ่นในต้นเดียวกันซึ่งนอกจากหลังจากเก็บเกี่ยวผลผลิตจนหมดต้นแล้วต้นไม่โทรม ช่วยบำรุงผลรุ่นหลังต่อ และทำให้ต้นมีความสมบูรณ์พร้อมสำหรับให้ผลผลิตรุ่นปีต่อไปอีกด้วย “ อโวคาโด” ผลไม้รูปร่างประหลาดผิวดำขรุขระ เมื่อผ่าออกจะพบเมล็ดใหญ่มีเนื้อนิ่มสีเขียว นามว่า “อโวคาโด” นี้ดูจะห่างไกลจากความคุ้นเคยของคนไทยโดยเฉพาะคนไทยในประเทศไทย ผู้เขียนจำได้ว่าเมื่อครั้งที่ทำงานอยู่ที่เมืองไทยนั้น เจ้านายเป็นฝรั่งอเมริกันได้นำผลอโวคาโด เข้าใจว่าซื้อมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตของฝรั่งในเมืองไทย นำมาให้ลองชิมกัน หลายๆคนเมื่อได้ชิมแล้วก็เบือนหน้าหนีเพราะกลิ่นเขียวๆมันๆเลี่ยนๆและไม่มีรสหวานของอโวคาโดไม่ถูกปากคนไทยที่ชอบผลไม้รสจัด เทียบกันไม่ติดกับทุเรียนซึ่งมีเนื้อคล้ายๆกัน บางคนถึงกับพูดว่ากินอโวคาโดนี้กินกล้วยยังอร่อยเสียกว่า อโวคาโดจึงไม่เป็นที่นิยมในเมืองไทย นั่นก็เป็นเพราะคนไทยกินอโวคาโดไม่เป็นนั่นเอง แท้จริงแล้วอโวคาโดนี้เป็นผลไม้ที่มีคุณค่าทางอาหารมาก ถึงแม้อโวคาโดจะมีแคโลรี่มากและ ๗๕ เปอร์เซ็นต์ของแคโลรี่นั้นมาจากไขมัน ซึ่งเรามักจะกลัวว่าทำให้อ้วน ในความเป็นจริงไขมันในผลอโวคาโดนี้เป็นmonounsaturated fat ซึ่งเป็นไขมันตัวดีที่จะไปช่วยเพิ่ม high-density lipoprotein (HDL) cholesterol ที่ร่างกายต้องการเข้าไปล้างลิ่มไขมันในเส้นเลือด ฉะนั้นอโวคาโดจึงเป็นผลไม้ที่สมควรรับประทานเป็นประจำนอกจากนี้อโวคาโดยังอุดมไปด้วยโปแตสเซียมซึ่งมีมากกว่ากล้วยถึง ๖๐ เปอร์เซ็นต์ อันโปแตสเซียมนี้เป็นแร่ธาตุที่จำเป็นต่อร่างกายมนุษย์ ช่วยในการทำงานของสมองและไต ผลอโวคาโดอุดมไปด้วยไวตามินบี ซึ่งช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันโรค มีไวตามินอี ซึ่งเป็นแร่ธาตุที่สำคัญอันเป็นสารต่อต้านอนุมูลอิสระ และไวตามินเค ซึ่งช่วยให้เลือดแข็งตัวและซ่อมแซมผนังเส้นเลือด นอกจากนี้อโวคาโดยังมีกากใยมากซึ่งช่วยเพิ่มไฟเบอร์ในร่างกายช่วยทำให้อิ่มและขับถ่ายของเสียออกจากร่างกายได้ดี ดังนั้นอโวคาโดจึงเป็นผลไม้ที่ต้องรับประทานไม่ใช่เพื่อความอร่อยแต่เพื่อเป็นอาหารบำรุงสุขภาพ ด้วยความที่อโวคาโดไม่มีในประเทศไทย คนไทยจึงไม่รู้จักวิธีรับประทานอโวคาโด ผลไม้นี้มีแต่รสมันไม่มีรสหวาน จึงไม่นิยมปอกรับประทานเป็นของหวาน คนส่วนมากจึงรับประทานอโวคาโดกับอาหารเพื่อช่วยเพิ่มรสหอมมัน และเชื่อเถิดว่าเมื่อทานเป็นแล้ว คุณจะชอบรสชาติมันๆของอโวคาโดที่เข้ามาช่วยแทนที่อาหารมันๆเลี่ยนๆที่มีแต่โทษต่อสุขภาพ ฝรั่งนั้นกินอโวคาโดกับสลัด หรือฝานใส่แซนวิช ม้วนกับแป้งตอเตียของแม็กซิกัน หรือรับประทานเคียงไปกับอาหารต่างๆไม่ว่าจะเป็นสเต็ก ไก่ย่าง ปลาอบ หรืออื่นๆ อโวคาโดจะช่วยเสริมรสชาติของอาหารนั้นๆ อโวคาโดเป็นส่วนประกอบสำคัญของซูชิและโรลในอาหารญี่ปุ่นแบบแคลิฟอร์เนีย อาหารคลาสสิคที่สุดที่ใช้อโวคาโดเป็นเครื่องปรุงสำคัญนั้นเรียกว่า “กัวคาโมลี” (Guacamole) ซึ่งแท้ที่จริงนั้นก็คืออโวคาโดบดละเอียดนั่นเอง กัวคาโมลีนี้เป็นเครื่องจิ้มสำหรับตอร์ติลลาชิบ ซึ่งก็คือแป้งทอดแบบแม็กซิกัน ขายกันเป็นถุงๆใหญ่ ๆ คนแม็กซิกันจะรับประทานตอร์ติลลาชิบนี้เป็นเครื่องเคียงในอาหารทุกประเภท ผู้เขียนแนะนำให้ท่านผู้อ่านลองทำกัวคาโมลีนี้ เก็บใส่ตู้เย็นเอาไว้ใช้รับประทานได้ทุกวัน โดยใช้แทนเนย หรือมายองเนส เวลารับประทานแซนวิช หรือแม้แต่แฮมเบอร์เกอร์ หรือจะรับประทานเปล่าๆกับสลัด หรือจะจิ้มทานกับตอร์ติลลาชิบเป็นของว่างก็ได้ประโยชน์ต่อสุขภาพมากเช่นกัน ลองมาพิจารณาดูคุณค่าทางอาหารของกัวคาโมลีเปรียบเทียบกับเครื่องทาและเครื่องจิ้มชนิดอื่นๆดังตารางต่อไปนี้ ตารางการเปรียบเทียบคุณค่าทางอาหารระหว่างอโวคาโดกับเครื่องทาและเครื่องจิ้ม อโวคาโด เนย,เกลือ ซาวครีม เชดดาชีส มายองเนส,กับเกลือ ปริมาณ (1-ounce) 2 ช้อนโต๊ะหรือ. 2-3 ชิ้นหั่นบาง 2 ช้อนโต๊ะ. 2 ช้อนโต๊ะ. 1 ช้อนโต๊ะ 2 ช้อนโต๊ะ Calories 50 204 60 114 109 Total Fat (g) 4.5 23 6 9.4 9.4 Sat Fat (g) 0.5 14.6 3.7 6 1.4 Cholesterol (mg) 0 61 13 30 7 Sodium (mg) 0 164 15 176 199 จากตารางจะเห็นได้ว่าการรับประทานอโวคาโดแทนเครื่องทาและเครื่องจิ้มชนิดอื่นๆจะช่วยลดปริมาณแคโลรี่ ปริมาณไขมัน คลอเรสเตอรอลในเส้นเลือดตลอดจนโซเดียมซึ่งเป็นอันตรายต่อความดันเลือดได้อย่างมาก แถมรสชาติก็ยังหอมอร่อย ทานแล้วจะติดใจวางไม่ลงเสียด้วยซ้ำ ผู้เขียนได้นำวิธีทำกัวคาโมลีนี้มาฝากดังนี้ เครื่องปรุง ผลอโวคาโดสุก ๔ ผล ปอกเปลือกเอาแต่เนื้อแล้วบดให้ละเอียดด้วยทัพพีพลาสติก วิธีการเลือกซื้ออโวคาโดนั้นก็คือเมื่อไปซื้อที่ตลาดให้เลือกจับบีบเบาๆถ้านิ่มก็เป็นอันใช้ได้ ถ้าซื้อแล้วยังไม่ต้องการใช้ให้ซื้อแบบยังแข็งอยู่ เมื่อนำมาถึงบ้านให้วางไว้ในอุณหภูมิห้อง ถ้าต้องการให้นิ่มเร็วขึ้นให้ใส่ถุงกระดาษแล้วปิดปากถุงให้แน่น ถ้าใส่รวมกับกล้วยหรือมะม่วงจะช่วยทำให้สุกเร็วขึ้นมาก เมื่อได้ผลอโวคาโดมาแล้วให้ใช้มีดผ่าครึ่ง เวลากดมีดลงไปจะติดเมล็ดไม่ต้องหั่นเมล็ดแต่หมุนมีดไปรอบๆ จากนั้นบิดผลอโวคาโด ผลจะหลุดออกมา ใช้ส้นปลายแหลมของมีดสับเบาๆบนเมล็ดและบิด เมล็ดจะติดมีดขึ้นมา จากนั้นใช้ช้อนตักเนื้ออโวคาโดออกมา วิธีง่ายๆนี้ทำให้ได้เนื้ออโวคาโดล้วนๆอย่างรวดเร็ว น้ำมะนาว ๒ ช้อนโต๊ะ กระเทียมบดละเอียด ๒ ช้อนชา มะเขือเทศหั่นลูกเต๋า ๑ส่วน ๔ ถ้วย ผักชีสับ ๑ส่วน ๔ ถ้วย หอมแดงสับ ๑ ส่วน ๔ ถ้วย ยี่หร่า ๑ ส่วน ๔ ช้อนชา ไม่มีไม่ต้องใส่ เมล็ดพริกเจอเลอแปนโย ใส่พริกป่นแบบไทยก็ได้ถ้าชอบเผ็ด เกลือตามชอบ วิธีปรุง นำทุกอย่างมาผสมให้เข้ากันดีแล้วใส่ในกล่องที่มีฝาปิด แช่ตู้เย็นเก็บไว้รับประทานได้สามถึงสี่วัน จึงควรทำทีละน้อย กัวคาโมลีนี้ไม่ควรซื้อที่ทำสำเร็จและไม่ควรรับประทานเวลาไปทานอาหารแม็กซิกันที่มักจะมีสลัดบาร์ที่มี ซัลซา กับกัวคาโมลี วางให้คนตักอยู่เพราะมีการปนเปื้อนของอาหารโดยเฉพาะเชื้อโรคที่ทำให้ท้องร่วง อาหารสองอย่างนี้ติดอันดับอาหารที่ทำให้คนป่วยมากที่สุดในอเมริกา กัวคาโมลีกับแป้งตอติลลา ต้นกำเนิดของอโวคาโดนั้นมาจากรัฐพิวบาประเทศแม็กซิโก มีการค้นพบหลักฐานของการบริโภคอโวคาโดนี้ในถ้ำตั้งแต่๑๐,๐๐๐ ปีก่อนคริสตกาล คำว่า “อโวคาโด” นี้เป็นภาษานาวาทเทิล ซึ่งเป็นชาวพื้นเมืองของแม็กซิโก มีความหมายว่า “ลูกอัณฑะ” ซึ่งเข้าใจว่าลักษณะของผลดูคล้ายกับลูกอัณฑะ ดังนั้นจึงมีความเชื่อกันว่า การรับประทานอโวคาโดจะช่วยเสริมความต้องการทางเพศได้ ซึ่งไม่น่าจะเป็นความจริง อโวคาโดแพร่หลายในอเมริกากลางและอเมริกาใต้ ต้นอโวคาโดจะมีความสูงถึง ๒๐ เมตร ทนทานต่ออากาศหนาวเย็นได้ถึงศูนย์องศาเซลเซียส ต้องการปุ๋ยและน้ำที่พอเพียง ฉะนั้นการปลูกอโวคาโดในแคลิฟอร์เนียร์นี้จึงมีต้นทุนที่สูงกว่าอโวคาโดในแม็กซิโก อเมริกาพยายามหยุดยั้งการนำเข้าอโวคาโดจากแม็กซิโกเพราะต้องการปกป้องชาวไร่ของตน เนื่องด้วยอโวคาโดแม็กซิกันนั้นมีราคาต้นทุนที่ถูกกว่า ในช่วงปี ๑๙๙๔ ซึ่งเป็นช่วงที่มีการออกข้อตกลงทางการค้าระหว่างประเทศNorth American Free Trade Agreement (NAFTA) ประเทศแม็กซิโกได้โอกาสพยายามส่งอโวคาโดเข้าอเมริกา แต่ถูกอเมริกากีดกันโดยอ้างว่าอโวคาโดแม็กซิกันนั้นมีแมลงและมีเชื้อโรคที่อาจจะเข้ามาทำลายและเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศน์วิทยาในอเมริกา อย่างไรก็ตามแมลงเหล่านั้นก็หาทางเข้ามาในอเมริกาจนได้ และท้ายที่สุดอเมริกาก็ต้องยอมจำนน ปัจจุบันนี้อโวคาโดที่เราเห็นทั่วไปนั้นกว่า ๘๐ เปอร์เซ็นต์นำเข้าจากแม็กซิโก แฮส อโวคาโด อโวคาโด พันธุ์ที่เราเห็นอยู่ทั่วไปนั้นเรียกว่าพันธุ์ แฮส (Hass) แฮสอโวคาโดจะมีสีค่อนข้างดำมีผิวขรุขระ ผู้ที่คิดค้นแฮสอโวคาโดนี้ขึ้นมาเป็นบุรุษไปรษณีย์นามว่า รูดอล์ฟ แฮส เขาเป็นเกษตรกรสมัครเล่นแห่งเมืองวิสเทีย แคลิฟอร์เนียร์นี้เอง แฮสปลูกต้นอโวคาโดจากเมล็ด โดยใช้เมล็ดจากที่ต่างๆที่หาได้ นำมาปลูกในหลุมเดียวกันหลุมละสามต้น เขาจะเลือกเฉพาะต้นที่แข็งแรงที่สุดเอาไว้ อาจจะเกิดจากการข้ามสายพันธุ์ของมันเองหรือโชคช่วยอย่างไรก็ตาม ต้นแฮสอโวคาโดต้นแรกก็ถือกำเนิดขึ้น มีลักษณะแปลกกว่าอโวคาโดทั่วไปคือมีผลกลมกว่าและมีรสชาติหอมอร่อยและมีรสมันเหมือนถั่ว แฮสจดทะเบียนลิขสิทธิ์แฮสอโวคาโดของเขาเมื่อปี ๑๙๓๕ และจากนั้นเป็นต้นมาแฮสอโวคาโดก็มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว และปัจจุบันกลายเป็นอโวคาโดพันธุ์ที่มีขายมากกว่า ๘๐ เปอร์เซ็นต์ในอเมริกา ปัจจุบันต้นแม่ของแฮสอโวคาโดได้ตายไปเสียแล้วด้วยโรครากเน่าหลังจากมีชีวิตอยู่ถึง ๗๖ ปี หลังจากถูกโค่นลง ชาวเมืองลาฮาบรา ไฮ้ส์ได้ล้อมกรอบบริเวณนั้นและมีป้ายบอกว่า บริเวณนี้คือที่ที่เคยมีต้นแฮสอโวคาโดต้นแรกอยู่ และจะมีเทศกาลฉลองแฮส อโวคาโดที่เมืองนั้นทุกปีในช่วงกลางเดือนพฤษภาคม อโวคาโดเป็นอาหารชั้นยอดที่ให้ประโยชน์อย่างมหาศาลต่อสุขภาพ แถมยังมีรสชาติอร่อย เป็นทางเลือกให้กับคนที่ชอบอาหารที่มีความหอมมัน โดยไม่ต้องอ้วนและยังช่วยลดคลอเรสเตอรอลในเลือดให้ได้อีก มาทานอโวคาโดกันดีกว่า สำหรับคนไทยแค่เจียวไข่ใส่อโวคาโดแล้วรับประทานกับซอสศรีราชาคงจะอร่อยทานข้าวหมดจานไม่รู้ตัวเลยทีเดียว ที่มา: http://www.kasetloongkim.com/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=116

สรรพคุณ และ ประโยชน์ของอโวคาโด

Sat, 06 Feb 2016 10:09:15 +0700

สรรพคุณ และ ประโยชน์ของอโวคาโด แม้ว่า อโวคาโด จะไม่ค่อยเป็นที่แพร่หลายในประเทศมากนักแต่สรรพคุณและประโยชน์ของอโวคาโดก็มีมากมิใช่น้อยเรียกได้ว่า ไม่แพ้สมุนไพรชนิดต่าง ๆ เลยค่ะ แม้สีสันและหน้ารวมถึงกลิ่นจะไม่น่าประทับใจใครหลาย ๆ คนนักแต่ ประโยชน์ของอโวคาโด ห้ามมองข้ามเด็ดขาดค่ะ ประโยชน์ของอโวคาโด นั้นจัดว่าเป็นอาหารเพื่อสุขภาพเชียวนะค่ะ เพราะให้คุณค่าต่อร่างกายของเรามากจริง ๆ เรามาดู สรรพคุณของอโวคาโด และ ประโยชน์ของอโวคาโด กันเลยดีกว่าค่ะ สรรพคุณ / ประโยชน์ของอโวคาโด 1. เนื้อผลประกอบด้วยไขมันชนิดไม่อิ่มตัว ประมาณ 4-20% แล้วแต่พันธุ์ โดยกรดไขมันในอะโวคาโด ร้อยละ 70 เป็นกรดไขมันไม่อิ่มตัวชนิด monounsaturater fatty acid ซึ่งกรดไขมันชนิดนี้มีประโยชน์ต่อร่างกายโดยช่วยลดปริมาณ LDL-cholesterol ซึ่งเป็นคอเลสเตอรอลที่เป็นผลเสียต่อร่างกาย และเพิ่มปริมาณ HDL-cholesterol ในเลือดซึ่งเป็นคอเลสเตอรอลที่เป็นผลดีต่อร่างกาย มีประโยชน์ในการป้องกันโรคหัวใจซึ่งเป็นประโยชน์ในการลดไขมันในเส้นเลือด คนที่เป็นโรคไขมันในเลือดสูงก็บริโภคผลไม้ชนิดนี้ได้และใช้ลดน้ำหนักได้ดี เพราะปริมาณคาร์โบไฮเดรตต่ำแต่มีน้ำตาลต่ำ ดังนั้นผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานจึงสามารถบริโภคผลไม้ชนิดนี้ได้2. น้ำมันอะโวคาโด (Avocado oil) เป็นน้ำมันสกัดจากเนื้อของผลอะโวคาโด เป็นน้ำมันที่ดูดซึมสู่ผิวหนังได้ดีที่สุดเมื่อเทียบกับน้ำมันข้าวโพด น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันอัลมอนด์ และน้ำมันมะกอก ประกอบด้วยวิตามินอี กรดไขมัน linoleic และ oleic, phytosterol ใช้นวดศีรษะเร่งการงอกของผม น้ำมันนี้มีกลิ่นคล้ายเมล็ดถั่วคงตัวดี น้ำมันที่ใช้ในการปรุงอาหารก็มีส่วนช่วยให้วิตามินและสารอาหารที่ละลายในไขมันสามารถถูกดูดซึมนำไปใช้ได้ สลัดผักจำพวกผักใบเขียวอย่างผักโขม เลตตูซ มะเขือเทศ และแครอทที่ใช้น้ำมันสลัดที่ปราศจากไขมันจะทำให้คาโรทีนอยด์ที่ละลายในไขมันซึ่งอยู่ในพืชผักเหล่านี้ไม่สามารถูกดูดซึมนำไปใช้ได้ ไขมันที่อยู่ในอะโวคาโดช่วยในการดูดซึมคาโรทีนอยด์ที่ช่วยต่อต้านโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นไลโคพีนในมะเขือเทศ เบต้า-แคโรทีนในผักสีส้ม และลูทีนในผักใบเขียว3. วิตามินสูง ประกอบด้วย วิตามินเอ (เบต้าแคโรทีน) ช่วยบำรุงสายตา วิตามินบีช่วยป้องกันโรคเหน็บชา ปากนกกระจอก วิตามินซีช่วยป้องกันหวัด เลือดออกตามไรฟัน และโดยเฉพาะวิตามินอี ซึ่งเป็นสาร antioxidant ที่มีคุณค่าในการปกป้องเซลล์ ร่างกายจากมลพิษทางอากาศ น้ำ และอาหาร ป้องกันร่างกายจากโรคมะเร็งชนิดต่าง ๆ และโรคหัวใจ ในผู้ใหญ่ควรบริโภควิตามินอีอย่างน้อย 10 mg ต่อวัน ผู้หญิงในอเมริกาใต้และเม็กซิโกใช้ผลอะโวคาโดสดสำหรับบำรุงเส้นผมและผิวพรรณมานับพันปีแล้ว โดยเฉพาะผู้ที่มีผิวแห้งให้นำอะโวคาโดมาบดผสมกับกล้วยหอมสุขและน้ำผึ้งในอัตรส่วน 1:1:1 ช้อนชา ผสมให้เข้ากันแล้วทาให้ทั่วใบหน้าทิ้งไว้ประมาณ 15 – 20 นาที แล้วล้างออก คุณก็จะมีผิวพรรณที่ชุ่มชื่นมีชีวิตชีวาและยังใช้เป็นวัตถุดิบสำคัญเพื่อการสกัดน้ำมันในอุตสาหกรรมทำเครื่องสำอางประทินผิวต่าง ๆ4. อุดมไปด้วยแร่ธาตุและสารอาหารที่จำเป็นสำหรับร่างกาย ไม่ว่าจะเป็นโซเดียม โพแทสเซียม โฟเลต ซึ่งมีคุณสมบัติช่วยลดคอเลสเตอรอล โดยเฉพาะโฟเลตนั้นเป็นสารอาหารที่สำคัญสำหรับหญิงที่ตั้งครรภ์ เนื่องจากโฟเลตเป็สารอาหารที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและสร้างเนื้อเยื่อของทารก คนไทยสมัยก่อนใช้กล้วยเป็นอาหารเลี้ยงทารก อะโวคาโดก็เช่นกันสามารถใช้เป็นอาหารเลี้ยงทารกได้โดยอาจใช้เนื้ออะโวคาโดสุกป้อนเด็กทารกโดยตรงหรือผสมกับกล้วยน้ำว้าสุกอัตราส่วน 1:15. โปรตีนสูงกว่าผลไม้สดอื่น ๆ ประมาณ 0.8 – 1.7 % โดยให้ค่าพลังงานความร้อนต่อร่างกายสูงแต่มีปริมาณคาร์โบไฮเดรตต่ำ เป็นโปรตีนที่ย่อยง่าย มีเยื่อใยสูงซึ่งเป็นประโยชน์ต่อระบบขับถ่ายประโยชน์มากอย่างนี้หวังว่าคนไทยจะหันมาบริโภคอะโวคาโดกันมากขึ้น โดยสามารถนำอะโวคาโดมาจิ้มน้ำพริกแทนผัก ทำสลัด ไอศกรีม ซูชิ อะโวคาโด-ลอดช่องน้ำกะทิ ทาขนมปังแทนเนย รับประทานกับน้ำตาล รสหวาน มัน โรยเกลือป่นรสจะเค็ม ๆ มัน ๆ เราลองมาทำอาหารอร่อยที่ปรุงง่ายจากอะโวคาโดกันดีกว่า ที่มา: http://www.n3k.in.th/สมุนไพร/ประโยชน์ของอโวคาโด

อะโวคาโด สรรพคุณและประโยชน์ของอะโวคาโด 20 ข้อ !

Sat, 06 Feb 2016 10:09:41 +0700

อะโวคาโด, อาโวคาโด, อาโวกาโด, อโวคาโด้ (Avocado) หรือ ลูกเนย มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Persea americana Mill เป็นต้นไม้พื้นเมืองของเม็ดซิโกในรัฐปวยบลา จัดอยู่ในวงศ์เดียวกันกับ กระวาน, อบเชย, เบย์ลอเรล สำหรับประเทศไทยมีการนำมาปลูกครั้งแรกที่จังหวัดน่าน ก่อนจะแพร่ขยายไปทั่วประเทศ โดนอะโวคาโดเป็นผลไม้ที่มีเนื้อมันเป็นเนย โดยลักษณะของผลจะมีรูปร่างคล้ายสาลี่ หรือรูปไข่จนถึงรูปกลม อะโวคาโด เป็นผลไม้ที่นิยมรับประทานกันมากในแถบยุโรปและอเมริกา เพราะมีสารอาหารวิตามินและแร่ธาตุที่หลากหลายที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพอย่างมาก แต่สำหรับบางคนแล้วกลับไม่ชอบเอารับประทานอะโวคาโดเอาเสียเวลา เพราะเป็นผลไม้ที่ไม่มีรสหวาน และมีไขมันสูง ผลไม้ชนิดนี้จึงถูกมองข้ามไปอย่างน่าเสียดาย แม้ว่าผลอะโวคาโดน้ำหนัก 100 กรัม (ประมาณครึ่งผล) จะมีไขมันสูงถึง 14.66 กรัม !! (ถ้าเทียบกับผลไม้ชนิดอื่นจะมีไขมันน้อยมากหรือไม่มีไขมันเลย) แต่คุณหรือไม่ว่าการรับประทานอะโวคาโดไม่ได้ทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นแต่อย่างใด เมื่อเทียบกับการรับประทานไขมันอื่นในปริมาณเท่ากัน แถมการรับประทานอะโวคาโดยังช่วยลดน้ำหนักได้อีกด้วย และไม่ทำให้อ้วน แถมยังช่วยลดระดับไขมันเลว (LDL) ได้อย่างชัดเจนอีกด้วย ! อะโวคาโดกินอย่างไร วิธีกินอะโวคาโดไม่นิยมรับประทานผลดิบเนื่องจากมีรสขม แต่นิยมรับประทานแบบสุก ด้วยการปอกเปลือกแล้วหั่นเป็นสีเหลี่ยมลูกเต๋าใส่น้ำกะทิ หรือจะผ่าตามยาวแล้วเอาเมล็ดออกแล้วราดด้วยน้ำผึ้งแล้วรับประทานก็ได้ โทษของอะโวคาโด ผลดิบไม่สามารถรับประทานได้ เพราะมีสารแทนนินในปริมาณมากและมีรสขม หากรับประทานในปริมาณมากอาจจะทำให้ปวดศีรษะได้ ดังนั้นควรรับประทานแต่ผลสุก สำหรับบางรายอาจมีอาการแพ้อะโวคาโดได้ โดยอาจจะแพ้ในรูปของละอองเกสร หรือแพ้หลังจากการรับประทานอะโวคาโดก็ได้ โดยอาการที่ปรากฏก็ได้แก่ ปวดท้อง อาเจียน ผื่นคัน ลมพิษ หรือาจถึงขั้นเสียชีวิตได้ คุณค่าทางโภชนาการของอะโวคาโดดิบต่อ 100 กรัม พลังงาน 160 กิโลแคลอรี คาร์โบไฮเดรต 8.53 กรัม น้ำตาล 0.66 กรัม เส้นใย 6.7 กรัม ไขมัน 14.66 กรัม กรดไขมันอิ่มตัว 2.13 กรัม กรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว 9.8 กรัม กรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อน 1.82 กรัม โปรตีน 2 กรัม น้ำ 73.23 กรัม วิตามินเอ 7 ไมโครกรัม 1% เบต้าแคโนทีน 42 ไมโครกรัม 1% ลูทีน และ ซีแซนทีน 271 ไมโครกรัม วิตามินบี1 0.067 มิลลิกรัม 6% วิตามินบี2 0.13 มิลลิกรัม 11% วิตามินบี3 1.738 มิลลิกรัม 12% วิตามินบี5 1.389 มิลลิกรัม 28% วิตามินบี6 0.257 มิลลิกรัม 20% วิตามินบี9 81 ไมโครกรัม 20% วิตามินซี 10 มิลลิกรัม 12% วิตามินอี 2.07 มิลลิกรัม 14% วิตามินเค 21 ไมโครกรัม 20% ธาตุแคลเซียม 12 มิลลิกรัม 1% ธาตุเหล็ก 0.55 มิลลิกรัม 4% ธาตุแมกนีเซียม 29 มิลลิกรัม 8% ธาตุแมงกานีส 0.142 มิลลิกรัม 7% ธาตุฟอสฟอรัส 52 มิลลิกรัม 7% ธาตุโพแทสเซียม 485 มิลลิกรัม 10% ธาตุโซเดียม 7 มิลลิกรัม 0% ธาตุสังกะสี 0.64 มิลลิกรัม 7% ธาตุฟลูออไรด์ % ร้อยละของปริมาณแนะนำที่ร่างกายต้องการในแต่ละวันสำหรับผู้ใหญ่ (ข้อมูลจาก : USDA Nutrient database) ประโยชน์ของอะโวคาโด อะโวคาโด มีสารต่อต้านอนุมูลอิสระ ซึ่งเป็นตัวช่วยปกป้องเซลล์ต่างๆภายในร่างกายไม่ให้ถูกทำลาย อะโวคาโดเป็นผลไม้ที่สามารถช่วยลดริ้วรอยแห่งวัยได้ดีกว่าผลไม้ชนิดอื่นๆ จึงช่วยคงความอ่อนเยาว์ได้เป็นอย่างดี ช่วยบำรุงและรักษาสายตาได้ อะโวคาโด ลดน้ำหนัก การรับประทานอะโวคาโดสามารถช่วยลดน้ำหนักตัว และลดระดับไขมันชนิดเลว (LDL) ลงได้อย่างชัดเจน อะโวคาโดเป็นแหล่งของกรดไขมันชนิดดี (HDL) ซึ่งมีประโยชน์ต่อร่างกายอย่างมาก เพราะมีคุณสมบัติในการช่วยลดไขมันเลวในหลอดเลือดได้ จึงช่วยป้องกันการสะสมของไขมันในเส้นเลือด ช่วยลดโอกาศเสี่ยงของโรคเส้นเลือดหัวใจตีบ และโรคหัวใจวาย ช่วยป้องกันและลดความเสี่ยงของการเกิดโรคมะเร็งได้ สรรพคุณของอโวคาโดในผลอะโวคาโดมีวิตามินซีซึ่งช่วยป้องกันหวัดได้ อะโวคาโด สรรพคุณช่วยป้องกันการเกิดโรคเลือดออกตามไรฟัน สรรพคุณอะโวคาโด ช่วยป้องกันการเกิดโคปากนกกระจอกเทศ อะโวคาโดมีโปรตีนสูงกว่าผลไม้ชนิดอื่น เป็นโปรตีนที่ย่อยง่าย มีเส้นใยอาหารสูงจึงช่วยในการขับถ่ายได้เป็นอย่างดี ไขมันในอะโวคาโดสามารถช่วยดูดซึมสารแคโรทีนอยด์ (Carotenoids) ซึ่งเป็นตัวช่วยต่อต้านอนุมูลอิสระอันทรงพลังได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นไลโคฟีน เบต้าแคโรทีน หรือลูทีนในผักผลไม้ต่างๆ ประโยชน์อะโวคาโด การรับประทานอะโวคาโดเป็นประจำจะช่วยป้องกันและลดความถี่ของการเกิดโรคเหน็บชาได้ อะโวคาโดมีประโยชน์อย่างมาก ซึ่งเหมาะให้ลูกน้อยรับประทานเป็นอาหารเสริมเดิม แม้ว่าจะมีแคลอรีสูงแต่ก็อุดมไปด้วย DHA และไขมันดี (HDL) ในปริมาณที่สูงเช่นกัน อะโวคาโดมีโฟเลตสูงซึ่งเป็นแร่ธาตุที่มีความสำคัญสำหรับหญิงตั้งครรภ์อย่างมาก เพราะจำเป็นสำหรับทารกในครรภ์ น้ำมันอะโวคาโด เป็นน้ำมันที่ดูดซึมเข้าสู่ผิวหนังได้ดีที่สุดหากเทียบกับน้ำมันอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นน้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันข้าวโพด อัลมอนด์ หรือแม้กระทั่งน้ำมันมะกอก น้ำมันอะโวคาโดสามารถนำมาใช้นวดศีรษะเพื่อช่วยเร่งการงอกของเส้นผมได้ อะโวคาโด ประโยชน์นิยมรับประทานเป็นผลไม้สด หรือรับประทานร่วมกับไอศกรีม นมข้นหวาน น้ำตาล เค้ก สลัด ฯลฯ เนื้อของอะโวคาโดสามารถนำมาปรุงอาหารแทนเนยได้ ประโยชน์ของอโวคาโด สามารถนำมาสกัดน้ำมันทำเป็นเครื่องสำอางได้ ประโยชน์อาโวคาโดสดสามารถใช้บำรุงผิวพรรณและเส้นผมได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีผิวแห้ง ซึ่งจะช่วยทำให้คุณมีผิวพรรณที่ชุ่มชื้นเปล่งปลั่งมีชีวิตชีวาได้ วิธีทำน้ำอะโวคาโด การทำน้ำอะโวคาโดอย่างแรกให้เราเตรียมวัตถุดิบดังนี้ ผลอะโวคาโดหั่นเป็นชิ้นเล็ก 1 ถ้วย / มะเขือเทศล้างสะอาด 1 ผล / น้ำมะนาว 1 ช้อนชา / น้ำผึ้ง 1 ช้อนชา / น้ำเปล่า / น้ำแข็ง / เกลือป่น 1/4 ช้อนชา นำผลอะโวคาโดที่หั่นเตรียมไว้ ใส่ลงไปในเครื่องสกัดแยกกากออก ให้เหลือแต่น้ำอะโวคาโด นำมะเขือเทศที่เตรียมไว้ใส่ลงในเครื่องสกัดแยกกากออก ให้เหลือแต่น้ำมะเขือเทศ หลังจากนั้นให้นำน้ำอะโวคาโด น้ำมะเขือเทศได้มา และน้ำมะนาว น้ำผึ้ง เกลือป่น น้ำเปล่าเล็กน้อย คนจนละลายเข้ากัน นำใส่แก้วและน้ำแข็งดื่มแก้กระหายได้เลย สูตรมาส์กหน้าอะโวคาโด สูตรคลีนเซอร์ทำความสะอาดผิวหน้า ให้เตรียมวัตถุดิบดังนี้ เนื้ออะโวคาโดบดละเอียด ครึ่งลูก / ไข่แดง 1 ฟอง / นม ครึ่ง ถ้วย นำไข่แดงมาตีจนเข้ากันแล้วเติมนมและตามด้วยเนื้ออะโวคาโดที่เตรียมไว้ตามลำดับ แล้วตีส่วนผสมให้เข้ากันจนกลายเป็นเนื้อครีมคล้ายโลชั่น หลังจากนั้นให้ใช้สำลีแผ่นชุมครีมแล้วนำมาเช็ดหน้าให้ทั่วเหมือนคลีนเซอร์ทั่วๆไป คุณสามารถใช้สูตรนี้หลังการล้างหน้าแบบปกติที่ทำอยู่ ซึ่งจะช่วยทำให้ผิวหน้าปราศจากสิ่งสกปรกตกค้างได้เป็นอย่างดี สูตรผิวที่เสี่ยงต่อการแห้งกร้าน ให้เตรียมวัตถุดิบดังนี้ เนื้ออะโวคาโด 2 ผล / น้ำผึ้ง 1 ช้อนชา / น้ำมะนาว 1 ช้อนชา นำเนื้ออะโวคาโดใส่ลงในเครื่องปั่นแล้วตามด้วยน้ำผึ้งและน้ำมะนาว ปั่นรวมกันจนเป็นเนื้อเดียวกัน จะได้เนื้อครีมที่มีลักษณะข้น แล้วนำมาใส่ถ้วยที่เตรียมไว้ นำส่วนผสมที่ได้มาพอกให้ทั่วหน้า ยกเว้นบริเวณขอบตาและริมฝีปาก แล้วทิ้งไว้ประมาณ 20 นาที ระหว่างที่รอไม่ควรขยับใบหน้า หรือยิ้มแสดงอารมณ์เพราะอาจจะทำให้เกิดรอยย่นหรือรอยพับบริเวณใบหน้าได้ หลังจากนั้นให้ล้างออกด้วยน้ำอุ่นและคลีนเซอร์ เมื่อเสร็จแล้วให้เช็ดหน้าด้วยโทนเนอร์แล้วบำรุงด้วยมอยซ์เจอร์ไรเซอร์ หรือจะใช้เดย์ครีมหรือไนท์ครีมก็ได้ตามปกติ ทำติดต่อกันเป็นประจำอย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้งจะช่วยทำให้ผิวสดชื่นไม่แห้งกร้าน ซึ่งเหมาะสำหรับผู้ที่ตากแดดตากลมเป็นประจำอย่างมาก สูตรสำหรับผิวแห้ง ให้เตรียมวัตถุดิบดังนี้ ไข่แดง 1 ฟอง / เนื้ออะโวคาโดบดละเอียด ครึ่งลูก นำไข่แดงมาตีให้เข้ากันแล้วตามด้วยเนื้ออะโวคาโด คนจนเข้ากัน หรือจะใช้เครื่องปั่นก็ได้ ล้างหน้าให้สะอาดแล้วก็นำส่วนผสมที่ได้มาพอกหน้าให้ทั่ว แล้วทิ้งไว้ประมาณ 20 นาที หลังจากนั้นให้ล้างออกด้วยน้ำอุ่นและเช็ดหน้าให้แห้ง หลังจากนั้นให้ล้างหน้าด้วยน้ำเย็นอีกครั้งผลที่ได้จะทำให้ผิวหน้าสดใสดูมีชีวิติชีวามากขึ้น และทำให้ผิวเรียบเนียนยิ่งขึ้นอีกด้วย สูตรสำหรับผิวมัน ขั้นตอนแรกให้เตรียมวัตถุดิบดังนี้ เนื้ออะโวคาโด ครึ่งลูก / ไข่ขาว 1 ฟอง / น้ำมะนาว 1 ช้อนชา นำส่วนผสมที่เตรียมไว้มาปั่นรวมกันในเครื่องปั่น จนเนื้อเข้ากัน ล้างหน้าให้สะอาดแล้วนำส่วนผสมที่ได้มาพอกหน้าหรือลำคอก็ได้ พอกทิ้งไว้ประมาณ 20 นาที หลังจากนั้นให้ล้างออกด้วยน้ำอุ่นๆ เพียงแค่นี้ก็จะช่วยทำให้ผิวหน้าของคุณปราศจากความมันได้แล้ว สูตรบำรุงผิวหน้าให้ชุ่มชื้น ขั้นตอนแรกให้ทำตามสูตรสำหรับผิวมันให้เสร็จ หลังจากนั้นให้เตรียมวัตถุดิบดังนี้ เปลือกอะโวคาโด ครึ่งลูก เพราะเปลือกนั้นจะอุดมไปด้วยน้ำมันที่มีประโยชน์อย่างมาก เพราะมีสารห่อหุ้มความชุ่มชื้นที่จะช่วยทำให้ผิวหน้ารู้สึกสดชื่น ให้นำเปลือกอะโวคาโดที่เตรียมไว้มาถูและนวดบนใบหน้าในแนวขึ้น ทิ้งให้น้ำมันจากเปลือกอะโวคาโดซึมเข้าสู่ผิวประมาณ 15 นาที เมื่อครบเวลาแล้วให้ล้างออกด้วยน้ำอุ่น เป็นอันเสร็จ แต่หากทำก่อนเข้านอนสามารถทาทิ้งไว้ได้ตลอดคืนโดยไม่ต้องล้างออก จบเพียงเท่านี้กับสูตรอะโวคาโดพอกหน้า ที่มา: http://www.greenerald.com/อะโวคาโด

อะโวคาโด อาหารเพื่อสุขภาพ

Sat, 06 Feb 2016 10:10:11 +0700

อะโวคาโด อาหารเพื่อสุขภาพ Avocado : The Health Food อะโวคาโด ( Persea americana Mill.) เป็นไม้ผลที่มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาแถบเม็กซิโก กัวเตมาลา และหมู่เกาะเวสอินดีส อะโวคาโดเป็นไม้ยืนต้นที่ใช้ผลรับประทานกันมานานในอเมริกาและยุโรป เนื่องจากมีคุณค่าทางอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ แต่ในประเทศไทยไม่เป็นที่นิยมบริโภคมากนักเนื่องจากประเทศไทยของเรานั้นมีผลไม้อยู่หลากหลายชนิด จึงมีทางเลือกการบริโภคผลไม้อีกมากมาย ทั้งนี้คนไทยนิยมบริโภคผลไม้ที่มีรสหวาน กลิ่นหอมนุ่มนวล ซึ่งรสชาติ และกลิ่นของอะโวคาโดไม่ได้อยู่ในความประทับใจของคนไทยเลย แต่เมื่อนำมาวิเคราะห์คุณค่าทางอาหารเมื่อเทียบกับผลไม้อื่นพบว่า อะโวคาโดมีคุณค่าทางอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายมากกว่าผลไม้ชนิดอื่น จึงถือว่าเป็น “อาหารเพื่อสุขภาพ” เพราะอุดมไปด้วยแร่ธาตุ และสารอาหารที่จำเป็นสำหรับร่างกาย ซึ่งประกอบด้วย ตาราง แสดงการวิเคราะห์คุณค่าทางอาหารเมื่อเทียบกับผลไม้อื่น ชนิดของผลไม้ น้ำ โปรตีน ไขมัน คาร์โบไฮเดรต เถ้า1 พลังงานแคลอรี่/น้ำหนักเนื้อ 1 กก. อะโวคาโด 76 - 85 0.8 – 1.7 4 - 20 1.5 –20 0.6 – 1.2 500 - 2205 กล้วย 75 1.2 0.2 20 0.8 1100 ส้ม 87 0.9 0.2 9 0.5 550 แอปเปิ้ล 84 0.3 0.4 11 0.3 640 องุ่น(ยุโรป) 80 0.8 0.4 15 0.5 770 มะกอกดิบ 75 1.5 14 - - 1430 แบล็คเบอรี่ 85 1.2 1.1 6 0.5 440 1เถ้าประกอบด้วยแคลเซียม เหล็ก โปแตสเซียม และแมกนีเซียม จาก Chatfield and Mclaughlin, 1931 เถ้าประกอบด้วยแคลเซียม เหล็ก โปแตสเซียม และแมกนีเซียม จาก Chatfield and Mclaughlin, 1931 1. เนื้อผลประกอบด้วยไขมันชนิดไม่อิ่มตัว ประมาณ 4-20% แล้วแต่พันธุ์ โดยกรดไขมันในอะโวคาโด ร้อยละ 70 เป็นกรดไขมันไม่อิ่มตัว ชนิด monounsaturater fatty acid ซึ่งกรดไขมันชนิดนี้มีประโยชน์ต่อร่างกายโดยช่วยลดปริมาณ LDL-cholesterol ซึ่งเป็นคอเลสเตอรอลที่เป็นผลเสียต่อร่างกายและเพิ่มปริมาณ HDL-cholesterol ในเลือดซึ่งเป็นคอเลสเตอรอลที่เป็นผลดีต่อร่างกาย มีประโยชน์ในการป้องกันโรคหัวใจซึ่งเป็นประโยชน์ในการลดไขมันในเส้นเลือดคนที่เป็นโรคไขมันในเลือดสูงก็บริโภคผลไม้ชนิดนี้ได้ และใช้ลดน้ำหนักได้ดี เพราะปริมาณคาร์โบไฮเดรตต่ำ แต่มีน้ำตาลต่ำ ดังนั้นผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานจึงสามารถบริโภคผลไม้ชนิดนี้ได้ 2. น้ำมันอะโวคาโด (Avocado oil) เป็นน้ำมันสกัดจากเนื้อของผลอะโวคาโด เป็นน้ำมันที่ดูดซึมสู่ผิวหนังได้ดีที่สุดเมื่อเทียบกับน้ำมันข้าวโพด น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันอัลมอนด์ และน้ำมันมะกอก ประกอบด้วยวิตามินอี กรดไขมัน linoleic และ oleic, phytosterol ใช้นวดศีรษะเร่งการงอกของผม น้ำมันนี้มีกลิ่นคล้ายเมล็ดถั่ว คงตัวดี น้ำมันที่ใช้ในการปรุงอาหารก็มีส่วนช่วยให้วิตามิน และสารอาหารที่ละลายในไขมันสามารถถูกดูดซึมนำไปใช้ได้ สลัดผักจำพวกผักใบเขียว อย่างผักโขม เลตตูซ มะเขือเทศ และแครอท ที่ใช้น้ำมันสลัดที่ปราศจากไขมัน จะทำให้คาโรทีนอยด์ที่ละลายในไขมันซึ่งอยู่ในพืชผักเหล่านี้ไม่สามารถูกดูดซึมนำไปใช้ได้ ไขมันที่อยู่ในอะโวคาโดช่วยในการดูดซึมคาโรทีนอยด์ที่ช่วยต่อต้านโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นไลโคพีนในมะเขือเทศ เบต้า-แคโรทีนในผักสีส้ม และลูทีนในผักใบเขียว 3. วิตามินสูง ประกอบด้วย วิตามิน เอ(เบต้าแคโรทีน) ช่วยบำรุงสายตา วิตามินบีช่วยป้องกันโรคเหน็บชา ปากนกกระจอก วิตามินซีช่วยป้องกันหวัด เลือดออกตามไรฟัน และโดยเฉพาะวิตามินอี ซึ่งเป็นสาร antioxidant ที่มีคุณค่าในการปกป้องเซลล์ร่างกายจากมลพิษทางอากาศ น้ำ และอาหาร ป้องกันร่างกายจากโรคมะเร็งชนิดต่าง ๆ และโรคหัวใจ ในผู้ใหญ่ควรบริโภควิตามินอีอย่างน้อย 10 mg ต่อวัน ผู้หญิงในอเมริกาใต้และเม็กซิโกใช้ผลอะโวคาโดสดสำหรับบำรุงเส้นผมและผิวพรรณมานับพันปีแล้ว โดยเฉพาะผู้ที่มีผิวแห้ง ให้นำอะโวคาโดมาบดผสมกับกล้วยหอมสุข และน้ำผึ้ง ในอัตรส่วน 1:1:1 ช้อนชา ผสมให้เข้ากันแล้วทาให้ทั่วใบหน้า ทิ้งไว้ประมาณ 15 – 20 นาที แล้วล้างออก คุณก็จะมีผิวพรรณที่ชุ่มชื่นมีชีวิตชีวา และยังใช้เป็นวัตถุดิบสำคัญเพื่อการสกัดน้ำมันในอุตสาหกรรมทำเครื่องสำอางประทินผิวต่าง ๆ 4. อุดมไปด้วยแร่ธาตุ และสารอาหารที่จำเป็นสำหรับร่างกาย ไม่ว่าจะเป็นโซเดียม โพแทสเซียม โฟเลต ซึ่งมีคุณสมบัติช่วยลดคอเลสเตอรอล โดยเฉพาะโฟเลตนั้น เป็นสารอาหารที่สำคัญสำหรับหญิงที่ตั้งครรภ์ เนื่องจากโฟเลตเป็สารอาหารที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและสร้างเนื้อเยื่อของทารก คนไทยสมัยก่อนใช้กล้วยเป็นอาหารเลี้ยงทารก อะโวคาโดก็เช่นกันสามารถใช้เป็นอาหารเลี้ยงทารกได้โดยอาจใช้เนื้ออะโวคาโดสุกป้อนเด็กทารกโดยตรงหรือผสมกับกล้วยน้ำว้าสุกอัตราส่วน 1:1 5. โปรตีนสูงกว่าผลไม้สดอื่น ๆ ประมาณ 0.8 – 1.7 % โดยให้ค่า พลังงานความร้อนต่อร่างกายสูงแต่มีปริมาณคาร์โบไฮเดรตต่ำ เป็นโปรตีนที่ย่อยง่าย มีเยื่อใยสูง ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อระบบขับถ่าย ประโยชน์มากอย่างนี้หวังว่าคนไทยจะหันมาบริโภคอะโวคาโดกันมากขึ้น โดยสามารถนำอะโวคาโดมาจิ้มน้ำพริกแทนผัก ทำสลัด ไอศกรีม ซูชิ อะโวคาโด-ลอดช่องน้ำกะทิ ทาขนมปังแทนเนย รับประทานกับน้ำตาล รสหวาน มัน โรยเกลือป่นรสจะเค็ม ๆ มัน ๆ เราลองมาทำอาหารอร่อย ที่ปรุงง่ายจากอะโวคาโดกันดีกว่า AVOCADO BALL SALAD เครื่องปรุง กุ้งต้มสุก น้ำสลัดแบบฝรั่งเศส มายองเนส 6 ช้อนโต๊ะ อะโวคาโด 1 ผล น้ำมะนาวฝรั่ง (lemon หาซื้อได้ตามซูปเปอร์มาร์เก็ต) ผักสลัด หรือผลไม้วิธีทำ 1. นำกุ้งต้มใส่ชามคลุกเคล้ากับน้ำสลัดฝรั่งเศสหมักล่วงหน้าไว้ 1 ชั่วโมง จากนั้นเทน้ำสลัดแยกออกไป แล้วนำมายองเนสมาคลุกกับกุ้งในชาม 2. ล้างผลอะโวคาโดให้สะอาด ไม่ต้องปอกเปลือก ใช้มีดคมผ่าครึ่งผลตามแนวนอน แบ่งสองส่วนออกจากกันแล้วใช้ช้อนตักไอศครีมตักให้มีลักษณะกลม หรือแกะเม็ดออกบีบน้ำมะนาวชะโลมในผลอะโวคาโดแล้วตักส่วนผสมกุ้งกับมายองเนสใส่ลงไปกลางผล กะปริมาณพองาม นำลงวางบนจานแล้วแต่งด้วยผักสลัดที่จะรับประทานด้วยกัน AVOCADO SALAD PLATE ส่วนผสม เจลาติน (ไม่มีกลิ่น) 1 ช้อนชา น้ำสัปปะรด หรือน้ำเย็น 1/4ถ้วย อะโวคาโดสุก (1 1/2ปอนด์) 1 ผล น้ำมะนาว 2 ช้อนชา น้ำหัวหอม 1 1/2ช้อนชา (ถ้าชอบ) น้ำตาล 1/2- 1/4ช้อนชา (ถ้าชอบ) เกลือ 3/4ช้อนชา มายองเนส 3/4 ถ้วย วิธีทำ เลือกผลอะโวคาโดที่สุก และมีลักษณะดี นำมาปอกเปลือก แล้วมาบดผ่านตะแกรง เติมน้ำมะนาว น้ำตาลและเกลือ โรยผลเจลาตินลงในน้ำสับปะรด หรือน้ำเย็น ปล่อยทิ้งไว้ประมาณ 5 นาที แล้วน้ำไปอุ่นในน้ำร้อนจนกระทั่งละลาย แล้วเติมมายองเนส คนให้เข้ากันดี นำไปราดบน อะโวคาโดที่เตรียมไว้ เสิร์ฟได้ทันที อโวกาโด – ลอดช่อง น้ำกะทิ ส่วนผสม อะโวคาโดลูกขนาดพอเหมาะ พร้อมรับประทาน ลอดช่อง ตัวสีเขียว น้ำกะทิสด น้ำตาลปี๊ป เกลือ วิธีทำ ผสมน้ำตาลปี๊ป และน้ำกะทิ เพื่อทำน้ำกะทิลอดช่อง ทิ้งไว้ให้เย็น เมื่อต้องการเสิร์ฟ ให้นำอะโวคาโดมาผ่าครึ่ง นำเม็ดในออกใส่ลอดช่อง ราดด้วยน้ำกะทิ ใส่น้ำแข็งได้ตามชอบ ไอศครีมอะโวคาโด อะโวคาโดสุก 1 ผล โยเกิร์ตรสธรรมชาติ 300 กรัม น้ำผึ้ง 3 ช้อนโต๊ะ ผลไม้ตกแต่งตามชอบ เช่น มะม่วง สตอเบอรี่ ส้ม เป็นต้น ไอศครีมอะโวคาโด อะโวคาโดสุก 1 ผล โยเกิร์ตรสธรรมชาติ 300 กรัม น้ำผึ้ง 3 ช้อนโต๊ะ ผลไม้ตกแต่งตามชอบ เช่น มะม่วง สตอเบอรี่ ส้ม เป็นต้น วิธีทำ นำโยเกิร์ต 300 กรัมใส่ลงในถ้วย นำอะโวคาโดมาผ่าครึ่งแล้วควักเนื้อใส่ลงไปในโยเกิร์ต เพิ่มความหวานด้วยน้ำผึ้ง 3 ช้อนโต๊ะ คนให้เข้ากัน แล้วนำไปใส่ในเครื่องปั่นทำไอศครีม ใช้เวลาประมาณ 20 – 30 นาที ตักใส่ถ้วย ตกแต่งด้วยผลไม้ตามต้องการ ที่มา: http://www.rdi.ku.ac.th/kasetresearch52/04-plant/kwanhatai/plant_00.html

Link เพื่อนบ้าน

Mon, 15 Jul 2019 15:48:29 +0700

แลกลิงค์ สารบัญเว็บไซต์ ! Co10.us โพสฟรี โปรโมทเว็บ !!! Free post ads !!! โปรโมทเว็บ โฆษณาฟรี รถมือสอง เขียนบล็อก ลดน้ำหนัก โปรโมทเว็บไซต์ สถานที่ท่องเที่ยว หางานพริตตี้ เรื่องผี ฟอร์เวิร์ดเมล์ สุขภาพ ทิปดีดี สอนทำ seo อาชีพเสริม หารายได้ ฝากประวัติหางาน เรียน forex หาเพื่อน โปรโมทเว็บ สมุนไพรไทย จำหน่ายเครื่องมือช่าง ต้นกล้ากาแฟอราบิก้า www.kasetmart.com ประกาศสินค้าเกษตรฟรี งานออนไลน์ พลูคาว Top24 ลงโฆษณาฟรี ลงประกาศ รับสมัครงาน ฟรี หางาน ฝากประวัติ สมัครงาน ฟรี แรงงานต่างด้าว โฉนด ทำนายเบอร์โทรศัพท์ฟรี! เกมส์เด็ก มากมาย เล่นฟรี hacker จองโรงแรม เช่าโฮสติ้ง ลงประกาศฟรี ต้นกาแฟ ลงประกาศฟรี ครูระยอง กล้ากาแฟ แลกลิงค์อัตโนมัติ ลงประกาศฟรี ต้นกาแฟราคาถูก Rong-Free.com เกมส์ทําอาหาร กล้ากาแฟราคาถูก อะไรดอทคอม ลงประกาศ ต้นกาแฟอราบิก้า กาแฟอราบิก้า แบบบ้าน ลงประกาศฟรี โฆษณาฟรี ประกาศฟรี ลงโฆษณาฟรี กาแฟอราบิก้าราคาถูก Thecoffeethai ลงประกาศฟรี ประกาศฟรี www.rich4you.ws หารายได้พิเศษ หารายได้ ทำงานพิเศษ รายได้เสริม ทำงาน Part time อาชีพเสริม งานทำที่บ้าน งานพิเศษ หารายได้พิเศษ ทําที่บ้าน หารายได้พิเศษระหว่างเรียน ต้องการหารายได้พิเศษ งานพาร์ทไทม์ หาเงินผ่านเน็ต หาเงินออนไลน์ผ่านทางอินเตอร์เน็ต www.rich4you.ws น้ำยาบ้วนปาก Bamboo Mouthwash น้ำยาบ้วนปาก Bamboo MouthWash Plus น้ำยาบ้วนปาก Bamboo Bamboo Mouthwash Bamboo MouthWash Plus

วิธีการสั่งซื้อ

Mon, 15 Jul 2019 15:50:18 +0700

ต้นกาแฟ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง กล้ากาแฟอราบิก้า กล้ากาแฟอราบิก้าเชียงใหม่ กล้ากาแฟอราบิก้าราคาถูก กล้ากาแฟอราบิก้าราคาส่ง ต้นกาแฟ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง กล้ากาแฟอราบิก้า กล้ากาแฟอราบิก้าเชียงใหม่ กล้ากาแฟอราบิก้าราคาถูก กล้ากาแฟอราบิก้าราคาส่ง ต้นกล้ากาแฟอราบิก้า กาแฟ กาแฟเชียงใหม่ กาแฟราคาถูก กาแฟราคาส่ง ขายต้นกาแฟอราบิก้า กาแฟดอยช้าง ต้นกาแฟ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง กล้ากาแฟอราบิก้า กล้ากาแฟอราบิก้าเชียงใหม่ กล้ากาแฟอราบิก้าราคาถูก กล้ากาแฟอราบิก้าราคาส่ง ต้นกล้ากาแฟอราบิก้า กาแฟ กาแฟเชียงใหม่ กาแฟราคาถูก กาแฟราคาส่ง ขายต้นกาแฟอราบิก้า กาแฟดอยช้าง

ประวัติกาแฟและแหล่งกำเนิด

Sat, 06 Feb 2016 10:10:37 +0700

แหล่งกำเนิดเดิมของกาแฟมาจากประเทศอาบีซีเนีย หรือแถบประเทศอาราเบียน หรือประเทศอาหรับ ตะวันออกกลาง สมัยนั้นไม่มีผู้ใดให้ความสนใจเท่าใดนักจนกระทั่งล่วงเลยมาถึงศตวรรษที่ 9 มีการเลี้ยงแพะชาวอาราเบียคนหนึ่งชื่อ คาลดี (Kaldi) นำแพะออกไปเลี้ยงตามปกติ แพะได้กินผลไม้สีแดงชนิดหนึ่งเข้าไปแล้วเกิดความคึกคะนองผิดปกติ จึงได้นำเรื่องไปเล่าให้พระมุสลิมองค์หนึ่งฟัง พระองค์นั้นจึงได้นำผลของต้นไม้นั้นมากะเทาะเปลือกเอาเมล็ดไปคั่วแล้วต้มในน้ำร้อนดื่มเห็นว่ามีความกระปรี้กระเปร่า จึงนำไปเล่าให้คนอื่นฟังต่อไป ชาวอาราเบียจึงได้เริ่มรู้จักต้นกาแฟมากขึ้น จึงทำให้กาแฟแพร่หลายเพิ่มขึ้นจากประเทศอาราเบีย เข้าสู่ประเทศอิตาลี เนเธอร์แลนด์ เยอรมัน ฝรั่งเศส ชาวอาระเบียเรียกพืชนี้ว่า “คะวาฮ์” (Kawah) หรือ “คะเวฮ์” (Kaweh) ซึ่งแปลว่าพลัง (strength) หรือความกระปรี้กระเปร่า (vigor) ชาวตุรกีเรียกว่า “คะเวฮ์” (Kaveh) ต่อมาการเรียกชื่อกาแฟจึงเปลี่ยนแปลงไปตามแหล่งต่างๆของโลก เช่น คัฟฟี (Koffee) ในอังกฤษเรียกว่า “คอฟฟี” (coffee) อันเป็นชื่อที่รู้จักและใช้ในปัจจุบันนี้ เมื่อมาถึงประเทศไทยคนไทยเรียกว่า โกปี๊ ข้าวแฝ่ และกาแฟในที่สุด... กาแฟเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจของโลก กาแฟเกือบทุกพันธุ์มีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมในทวีปแอฟริกา แต่ที่ปลูกกันแพร่หลายในเชิงธุรกิจมีเพียง 2 พันธุ์ คือ กาแฟ อาราบิก้า ซึ่งมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Coffea arabica L. และ กาแฟ โรบัสต้า ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Coffea canephora Pierre ผลผลิตของเมล็ดกาแฟในโลกมีมากว่าหกล้านตัน ในจำนวนนี้เป็นเมล็ดกาแฟ อาราบิก้ามากกว่า 70% ที่เหลือเป็นเมล็ดกาแฟ โรบัสต้าและพันธุ์อื่น ๆ กาแฟ อาราบิก้ามีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมบนพื้นที่สูงของประเทศเอธิโอเปีย (อะบิสซีเนีย เดิม) ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างเส้นรุ้งที่ 6-9 องศาเหนือ แต่อาจพบต้นกาแฟอาราบิก้า ตรงช่วงรอยต่อบนภูเขาระหว่างเอธิโอเปียกับซูดาน และเอธิโอเปียกับเคนยา ในเอธิโอเปียสามารถพบต้นกาแฟอาราบิก้า เจริญงอกงามอยู่ทั่วไป ภายใต้ร่มเงาไม้ใหญ่บนพื้นที่สูง ระหว่าง 1,370 -1,830 เมตร เหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง สภาพอากาศในแถบนั้น ค่อนข้างหนาวเย็น อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปี อยู่ระหว่าง 15-24 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยทั้งปีประมาณ 1,900 มิลลิเมตร สภาพดินเป็นดินร่วนสีแดง มีหน้าดินลึก สภาพอากาศโดยทั่วไปในแถบนี้ มี 2 ฤดู คือ ฤดูฝนและฤดูแล้ง ซึ่งมีพร้อมๆ กับฤดูหนาว ในยุคเริ่มต้นของกาแฟอาราบิก้า ประวัติและความเป็นมาค่อนข้างสับสน เพราะมีผู้พบเห็นต้นกาแฟอาราบิก้าเจริญงอกงามอยู่ทั่วไปใต้ต้นอินทผาลัม แถบเชิงเขาประเทศเยเมน แต่จากการศึกษาและสำรวจ โดยคณะผู้เชี่ยวชาญในด้านกาแฟอาราบิก้าของประเทศต่าง ๆ ที่ร่วมมือกัน ภายใต้ความช่วยเหลือขององค์กรระหว่างประเทศ สรุปว่า ในสมัยโบราณ ชาวเขาบางเผ่า ที่อาศัยอยู่บนที่สูงของประเทศเอธิโอเปีย ได้อพยพขึ้นเหนือมายังตะวันออกกลาง ได้นำเมล็ดกาแฟติดตัวมาด้วย และได้ปลูกไว้ตามเชิงเขา ชาวเขาเหล่านี้ ใช้เมล็ดกาแฟอาราบิก้าผสมกับไขสัตว์ ปั้นเป็นก้อนกลมๆ ใช้เป็นอาหารเวลาเดินทางไกล ต่อมาเมื่อชาวเปอร์เซียเรืองอำนาจ ได้ขยายอาณาจักรมาสู่ตะวันออกกลาง ได้ขับไล่ชาวเขาเหล่านี้กลับสู่ป่าเอธิโอเปียดังเดิม ส่วนต้นกาแฟอาราบิก้ายังคงเจริญงอกงาม และขยายพันธุ์ตามธรรมชาติต่อๆกันมาแถบเชิงเขาประเทศเยเมน แต่มีบางกระแสเชื่อว่า ในศตวรรษที่ 15 นักเดินทางชาวอิสลามได้นำต้นกาแฟอาราบิก้าจากเอธิโอเปียมาปลูกไว้ ที่อาราเบีย ชาวดัชท์ได้เดินทางมายังอาราเบียในศตวรรษที่ 16 ได้พบต้นกาแฟอาราบิก้า เจริญอยู่ทั่วไป จึงนำเมล็ดกาแฟไปเพาะและปลูกไว้ ตามแหล่งอื่นๆของโลก ในศตวรรษที่ 17 นักแสวงบุญอิสลาม ชาวอินเดีย ได้นำเมล็ดกาแฟอาราบิก้าจากประเทศเยเมน มาปลูกไว้ตามเชิงเขาของรัฐคาร์นาตากา ในประเทศอินเดีย และชาวฝรั่งเศสได้นำเมล็ดกาแฟอาราบิก้า จากอาราเบียไปปลูกที่เมืองเบอร์บอง เกาะรี-ยูเนียน กาแฟอาราบิก้าจากแหล่งปลูกเหล่านี้ ได้แพร่กระจากไปทั่วโลก ซึ่งใช้เวลามากกว่า 2 ศตวรรษ ที่มา:lisumicoffeefarm.com

ประวัติกาแฟพันธุ์อราบิก้าในประเทศไทย

Sat, 06 Feb 2016 10:10:59 +0700

ประวัติกาแฟพันธุ์อราบิก้าในประเทศไทย กาแฟเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของโลกชนิดหนึ่ง เกษตรกรชาวไทยปลูกกาแฟเป็นพืชเศรษฐกิจทั้งภาคเหนือและภาคใต้ โดยภาคเหนือปลูกกาแฟพันธุ์อราบิก้า (Arabica) และภาคใต้ปลูกกาแฟพันธุ์โรบัสต้า (Robusta)ประวัติกาแฟพันธุ์อราบิก้าในประเทศไทย ตามบันทึกของพระสารศาสตร์พลขันธุ์ (นายเจริณี ชาวอิตาเลียน) ในปี พ.ศ. 2454 ได้ระบุว่า กาแฟเข้ามาในประเทศไทยตั้งแต่สมัยอยุธยา และได้มีการทดลองปลูกกาแฟอราบิก้าในฐานะพืชเศรษฐกิจมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2393 โดยครั้งแรกได้นำไปปลูกไว้ที่จังหวัดจันทบุรี จึงมีชื่อเรียกว่า กาแฟจันทบูร ส่วนกาแฟพันธุ์โรบัสต้า คนไทยคนแรกที่นำมาปลูกในภาคใต้ของไทย ชื่อ นายคิหมุน นำมาปลูกเมื่อปี พ.ศ. 2447 ที่อำเภอสะบ้าย้อย จังหวัดสงขลา และมีการแพร่หลายในฐานะพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศ โดยมีแหล่งปลูกสำคัญร้อยละ 90 อยู่ทางภาคใต้ ที่จังหวัดชุมพร นครศรีธรรมราช และสุราษฎร์ธานี เป็นต้น โดยพันธุ์ที่นิยมปลูกทางภาคใต้ คือ พันธุ์โรบัสต้า ในขณะที่ทางภาคเหนือแหล่งปลูกสำคัญอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย และแม่ฮ่องสอน โดยนิยมปลูกพันธุ์อราบิก้าในปี พ.ศ. 2500 นายสมบูรณ์ ณ ถลาง อดีตผู้อำนวยการกองการยาง กรมกสิกรรม (กรมวิชาการเกษตรในปัจจุบัน) กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ได้นำเมล็ดกาแฟอราบิก้าจำนวน 4 สายพันธุ์ คือ ทิปิก้า (Typica), เบอร์บอน (Bourbon), แคททูรา (Caturra) และมุนดู นูวู (Mundo Novo) จากประเทศบราซิลมายังประเทศไทย โดยปลูกไว้ที่สถานีทดลองพืชสวนมูเซอ จ.ตาก สถานีทดลองพืชไร่แม่โจ้ จ.เชียงใหม่ และสถานีทดลองพืชสวนฝาง จ.เชียงใหม่ เมล็ดกาแฟจากสถานทดลองทั้งสามแห่งนี้ได้แพร่กระจายไปสู่เกษตรกรชาวไทยภูเขาและพื้นราบ ซึ่งปลูกกันอย่างแพร่หลาย ต่อมาต้นกาแฟอราบิก้าเหล่านี้ได้เกิดเป็นโรคราสนิม สาเหตุจาก เชื้อรา Hem ileia vastatrix ทำให้ต้นโทรม ผลผลิตต่ำมาก จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2516 นักวิชาการโรคพืชจากกองวิจัยโรคพืช กรมวิชาการเกษตรได้ทำการสำรวจการแพร่ระบาดและความรุนแรงของโรคที่เกิดขึ้นกับกาแฟโรบัสต้าและกาแฟอราบิก้าในภาคใต้และภาคเหนือของประเทศ พบว่า กาแฟโรบัสต้าในภาคใต้ได้รับความเสียหายจากโรคราสนิมน้อยมาก เกิดขึ้นเฉพาะกาแฟอราบิก้าในภาคเหนือที่ปลูกบนภูเขาของจังหวัดตาก เชียงใหม่ เชียงราย (อ.แม่สาย) ลำปาง และน่าน ซึ่งได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงทั้งสายพันธุ์ ทิปิก้า เบอร์บอน และแคททูรา ทำให้เกษตรกรหยุดการดูแล เพราะไม่สามารถแก้ไขปัญหาเรื่องโรคราสนิมได้ จึงต้องปล่อยให้สวนกาแฟรกร้างและเลิกปลูกกันเป็นส่วนมากในปี พ.ศ. 2517 โครงการหลวงพัฒนาชาวเขา ได้มีดำริที่จะทำการวิจัยและพัฒนาการปลูกกาแฟอราบิก้าบนพื้นที่สูง เพื่อทดแทนการปลูกฝิ่นของชาวไทยภูเขาในภาคเหนือ ภายใต้ความช่วยเหลือของกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา (USDA)ได้มอบหมายให้กรมวิชาการเกษตรดำเนินการ โดยโครงการหลวงพัฒนาชาวเขาได้รับเมล็ดพันธุ์กาแฟอราบิก้าลูกผสมรุ่นที่ 2 ที่ศูนย์วิจัยโรคราสนิมของโปรตุเกส (Coffee Rust Research Center, Oeiras, Portugal) ได้ผสมขึ้นมาเพื่อความต้านทานต่อโรคราสนิม โดยใช้พันธุกรรมที่สามารถต้านทานต่อโรคราสนิมของกาแฟอราบิก้า Hibride de Timor มาผสมกับกาแฟอราบิก้าที่มีพันธุกรรมต้นเตี้ย ผลผลิตสูง และกาแฟอราบิก้าที่มีรสชาติดี ลูกผสมรุ่นที่ 2 ทั้ง 26 คู่ผสมนี้ สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่เป็น Hibrido de Timor derivative และกลุ่มอราบิก้าแท้ (True Arabica) โดยนำกาแฟอราบิก้าที่เพิ่งสำรวจพบ และเก็บเมล็ดมาในช่วงศตวรรษที่ 19 จากเอธิโอเปีย เช่น S.12 Kaffa, S.4 Agaro, S.6 Cioiccie Dilla Alghe เป็นต้น มาผสมกับกาแฟอราบิก้าสายพันธุ์ที่ปลูกเป็นการค้า เช่น แคททูรา คาทุยอิ ในปัจจุบันกาแฟอราบิก้าลูกผสมเหล่านี้ (หลายสายพันธุ์) ได้ผ่านการทดสอบกับเชื้อราที่เป็นสาเหตุของโรคราสนิมแล้ว จึงได้คัดเลือกต้น บันทึกผลผลิตและพัฒนามาจนถึงรุ่นที่ 4 รุ่นที่ 5 รุ่นที่ 6 ของแต่ละสายพันธุ์ ปัจจุบันได้แพร่กระจายไปตามแหล่งปลูกต่าง ๆ บนภูเขาในภาคเหนือ เช่น มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย ดอยช้าง จ.เชียงราย บนพื้นที่สูงของจังหวัดเชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน ตาก น่าน เพชรบูรณ์ และพิษณุโลก ตามลำดับในช่วงเวลาเดียวกัน ในปี พ.ศ. 2517 กระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกาได้นำเมล็ดพันธุ์กาแฟอราบิก้าพันธุ์อื่นๆ มาให้โครงการหลวงพัฒนาชาวเขาอีกชุดหนึ่ง เช่น S.288, S.353 และ S.795 ซึ่งได้ผสมและพัฒนาพันธุ์จนกระทั่งมีความคงที่และไม่ผันแปรในความต้านทานต่อโรคราสนิม และเรื่องผลผลิต มาจากประเทศอินเดีย และกาแฟอราบิก้าสายพันธุ์ K.7 มาจากประเทศเคนย่าในปี พ.ศ. 2526 นักวิชาการจากกรมวิชาการเกษตร ได้เดินทางไปร่วมประชุมเรื่องโรคราสนิมของกาแฟ และศึกษาดูงานที่ศูนย์วิจัยโรคราสนิมของกาแฟที่ประเทศโปรตุเกส เมื่อเดินทางกลับประเทศ ได้นำเมล็ดพันธุ์กาแฟอราบิก้า คาติมอร์ (Coffee Arabica cv. Catimor) 2 เบอร์ กลับมาด้วย คือ คาติมอร์ CIFC 7962 และ คาติมอร์ CIFC 7963 หลังจากได้เพาะเมล็ดและทดสอบกล้าพันธุ์ กันเชื้อรา H. vastatric Race II ในห้องปฎิบัติการแล้ว กล้าพันธุ์เหล่านี้ได้ถูกส่งไปปลูกเพื่อทดสอบผลผลิต และความต้านทานต่อโรคราสนิมในสภาพธรรมชาติ ที่สถานีทดลองเกษตรหลวงขุนวาง จ.เชียงใหม่ สถานีเกษตรที่สูงเขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ และศูนย์วิจัยและส่งเสริมกาแฟอราบิก้า โครงการหลวงแม่หลอด จ.เชียงใหม่ ต่อมาในปี พ.ศ. 2527 และปี พ.ศ. 2530 กองโรคพืชและจุลชีววิทยา กรมวิชาการเกษตร ได้รับเมล็ดพันธุ์กาแฟอราบิก้า คาติมอร์ อีก 3 เบอร์ คือ คาติมอร์ CIFC 7958, คาติมอร์ CIFC 7960 และ คาติมอร์ CIFC 7961 จากศูนย์วิจัยโรคราสนิมของโปรตุเกส กล้าพันธุ์เหล่านี้ได้ถูกส่งไปปลูกที่สถานีเกษตรที่สูงเขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ดอยตุง สถานีทดลองเกษตรที่สูง จ.เชียงราย และ ศูนย์วิจัยและพัฒนากาแฟอราบิก้า มูลนิธิโครงการหลวง แม่หลอด จ.เชียงใหม่ในปี พ.ศ. 2531 กองโรคพืชและจุลชีววิทยา กรมวิชาการเกษตร ได้รับเมล็ดพันธุ์กาแฟอราบิก้าลูกผสมรุ่นที่ 2 ระหว่าง คาติมอร์ คาทุยอิ จำนวน 8 ชุด จากศูนย์วิจัยโรคราสนิมของโปรตุเกส กล้าพันธุ์ที่ได้หลังจากการทดสอบกับเชื้อรา H. vastatrix Race II แล้ว ได้ถูกส่งไปปลูกที่ศูนย์วิจัยและพัฒนากาแฟอราบิก้า โครงการหลวงแม่หลอด จ.เชียงใหม่ สถานีทดลองเกษตรที่สูงเขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ และโครงการพัฒนาเพื่อความมั่นคง ภูขัด ภูเมี่ยง และภูสอยดาว จ.พิษณุโลกสรุปได้ว่า กาแฟอราบิก้าสายพันธุ์ต่างๆ ได้แพร่กระจายไปตามแหล่งเพาะปลูกต่างๆ บนที่สูงในพื้นที่ของ มูลนิธิโครงการหลวง มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ดอยตุง จ.เชียงราย ส่วนเมล็ดพันธุ์จากสถานีของสถาบันวิจัยพืชสวน กรมวิชาการเกษตร ได้ถูกส่งไปยัง สถานีทดลองเกษตรหลวงขุนวาง จ.เชียงใหม่ สถานีทดลองเกษตรที่สูงวารี จ.เชียงราย สถานีทดลองพืชสวน มูเซอ จ.ตาก สถานีทดลองเกษตรที่สูงเขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ และโครงการพัฒนาเพื่อความมั่นคง ภูขัด ภูเมี่ยง และภูสอยดาว จ.พิษณุโลก และได้แจกจ่ายไปสู่เกษตรกร และชาวไทยภูเขาได้ปลูกกันอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ ที่มา:lisumicoffeefarm.com

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของกาแฟ

Sat, 06 Feb 2016 10:11:19 +0700

กาแฟ กาแฟมีกำเนิดในบริเวณประเทศเอธิโอเปีย ทวีปอัฟริกา แต่ชาวอาหรับเป็นชนชาติแรกที่ชงกาแฟดื่ม ทำให้ชื่อภาษาลาตินของกาแฟใช้คำว่าอะราบิก้า (arabica) ซึ่งหมายถึงชาวอาหรับ ส่วนของกาแฟที่เรานำมาใช้ผลิตเครื่องดื่มคือเมล็ดจากต้นกาแฟซึ่งเป็นไม้พุ่มเขตร้อน โดยเก็บผลสุกแล้วเอาเนื้อออก เมล็ดกาแฟต้องผ่านการคั่วจึงจะเกิดกลิ่นหอม จากนั้นอาจจำหน่ายเมล็ดเพื่อใช้ชงทั้งเมล็ดในน้ำร้อนด้วยเครื่องชงกาแฟ หรือนำไปบดและผ่านกระบวนการสกัดด้วยความร้อนหลายขั้นตอน ก่อนจะทำแห้งเป็นกาแฟผงสำเร็จรูป นอกจากนำมาผลิตเป็นเครื่องดื่มกระตุ้น (stimulant beverage) แล้ว กาแฟยังเป็นส่วนผสมในขนม ขนมอบ ไอศกรีม ลูกกวาดและทอฟฟี่อีกด้วย คาเฟอีนที่สกัดได้จากกาแฟใช้ผสมในยา และเครื่องดื่ม เช่น โค้ก ชื่อไทย กาแฟ ชื่อสามัญ Coffee ชื่อพฤกษศาสตร์ Coffea arabica L. ชื่อวงศ์ RUBIACEAE แหล่งกำเนิดและการกระจายพันธุ์ เอเชียเขตร้อนและอัฟริกา ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ไม้พุ่มขนาดเล็ก ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่ กว้างประมาณ 6 เซนติเมตร ยาว 12-15 เซนติเมตร ปลายแหลม โคนแหลมเล็กน้อย ขอบใบเรียบ แผ่นใบเรียบเป็นมัน บางครั้งเป็นคลื่น ดอกออกเป็นกระจุกตามง่ามใบ มี 2-9 ดอก หรือมากกว่า สีขาว มีกลิ่นหอม ก้านดอกสั้นมาก มีใบประดับเล็กๆ รูปไข่ โคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอดสั้น ๆ ปลายแยกเป็น 5 กลีบ ก้านเกสรเพศเมียพ้นหลอดดอกเล็กน้อย ผลกลมรี ยาวประมาณ 1.5 เซนติเมตร สุกสีแดงหรือเหลือง ผนังผลหนา เมล็ดแคบยาว มักมี 2 เมล็ด ผลิตผลและผลิตภัณฑ์ กาแฟ กาแฟผงสำเร็จรูป กาแฟพร้อมดื่ม ผสมขนมอบ ไอศกรีม ลูกกวาดและทอฟฟี่ สกัดคาเฟอีน ส่วนของพืชที่นำมาใช้ประโยชน์ เมล็ด ที่มา:lisumicoffeefarm.com

สภาพพื้นที่และสภาพภูมิอากาศที่เหมาะสม

Sat, 06 Feb 2016 10:11:38 +0700

สภาพพื้นที่และสภาพภูมิอากาศที่เหมาะสม แหล่งปลูกที่เหมาะสมสำหรับกาแฟอาราบิก้าคือ พื้นที่ปลูกตั้งแต่เส้นรุ้ง 17 องศาเหนือขึ้นไป มีความลาดเอียงไม่เกิน 30 เปอร์เซ็นต์ลักษณะดินดินมีความอุดมสมบูรณ์ ชั้นดินลึกไม่น้อยกว่า 50 เซนติเมตร และระบายน้ำดี กาแฟอราบิก้าต้องการดินที่ร่วนซุย ดินมีค่าความเป็นกรดเป็นด่างประมาณ 4.5 - 5.5 ต้องการความชื้นจากอากาศสูงตลอดปี ยกเว้นช่วงออกผล กาแฟจะต้องการความชื้นลดน้อยลง เพื่อกระตุ้นการออกดอกและการสุกของผล สภาพภูมิอากาศกาแฟอราบิก้าเจริญเติบโตและให้ผลผลิตได้ดีในแหล่งที่มีอากาศหนาวเย็นที่อุณหภูมิระหว่าง 20-25 องศาเซลเซียส ความชื้นสัมพัทธ์มากกว่า 60 % ดังนั้นพื้นที่ที่เหมาะสมกับการปลูกจึงเป็นพื้นที่ที่สูงกว่าระดับน้ำทะเลปานกลางตั้งแต่ 800 เมตรขึ้นไป พื้นที่ปลูกกาแฟอราบิก้าควรหันไปทางทิศเหนือและทิศตะวันออก เพื่อไม่ให้ต้นกาแฟได้รับแสงหรือความร้อนจัดจนเกินไป แหล่งน้ำอาศัยน้ำฝนจากธรรมชาติ ปริมาณน้ำฝนไม่ต่ำกว่า 1,500 มิลลิเมตรต่อปีมีการกระจายของฝน 5 - 8 เดือนมีแหล่งน้ำสะอาดและมีปริมาณพอที่จะให้น้ำได้ตลอดช่วงฤดูแล้ง ที่มา:ข้อมูลจากกรมวิชาการเกษตร

การดูแลรักษากาแฟอราบิก้า

Sat, 06 Feb 2016 10:11:55 +0700

การดูแลรักษากาแฟอราบิก้า การดูแลรักษาการตัดแต่งกิ่ง การตัดแต่งแบบต้นเดี่ยวของอินเดีย (Indian single stem pruning) หรือ การตัดแต่งแบบทรงร่ม (Umbrella) เป็นวิธีการที่ใช้กับกาแฟอาราบิก้าที่ปลูกภายใต้สภาพร่มเงา โดยมีขั้นตอน ดังนี้(1). เมื่อต้นกาแฟเจริญเติบโตจนมีความสูง 90 เซนติเมตร ตัดยอดให้เหลือความสูงเพียง 75 เซนติเมตร(2). เลือกกิ่งแขนงที่ 1 (primary branch) ที่อ่อนแอทิ้ง 1 กิ่ง เพื่อป้องกันยอดฉีกกลาง และต้องคอยตัดยอดที่ จะแตกออกมาจาก โคนกิ่งแขนง ของลำต้นทุกยอดทิ้ง และกิ่งแขนงที่ 1 จะให้ผลผลิต 2 - 3 ปี ก็จะแตกกิ่งแขนงที่ 2(Secondary branch) กิ่งแขนงที่ 3 (terriary branch) และ กิ่งแขนงที่ 4 (quarternary branch) ให้ผลผลิตช่วง 1 - 8 ปี(3). เมื่อ ต้นกาแฟให้ผลผลิตลดลง ต้องปล่อยให้มี การแตกยอดออกมาใหม่ 1 ยอดจากโคนของกิ่งแขนงที่ 1 ที่อยู่สูงสุดหรือถัดลงมา และเมื่อยอดสูงไปถึงระดับ 170 ซม. ตัดให้เหลือความสูงเพียง 150 เซนติเมตร ตัดกิ่ง แขนงที่ 1 ที่อยู่สูงสุดให้เหลือเพียง 1 กิ่ง ซึ่งจะสามารถให้ผลผลิตต่อไปอีก 8 -10 ปี การตัดแต่งแบบหลายลำต้น (Multiple stem pruning system)วิธีการนี้ใช้กับต้นกาแฟอาราบิก้าที่ปลูกกลางแจ้ง โดยทำให้เกิด ต้นกาแฟหลายลำต้น จากโคนต้นที่ถูกตัด แต่คัดเลือกเหลือเพียง 2 ลำต้น ซึ่งมีขั้นตอนปฏิบัติดังนี้(1). เมื่อต้นกาแฟสูงถีง 69 เซนติเมตร ให้ตัดยอดให้เหลือ ความสูงเพียง 53 เซนติเมตร เหนือพื้นดินมียอดแตกออกมาจาก ข้อโคนกิ่งแขนงที่ 1 จากคู่ที่อยู่บนสุด 2 ยอด จะต้องตัดกิ่งแขนงที่ 1 ทิ้งทั้ง 2 ข้าง(2). ปล่อยให้ยอดทั้ง 2 ยอดเจริญเติบโตขึ้นไปทางด้านบน ในขณะเดียวกันกิ่ง แขนงที่ 1 ที่อยู่ต่ำกว่า ความสูง 53 เซนติเมตร เริ่มให้ผลผลิต(3). กิ่ง แขนงที่ 1 ซึ่งอยู่ต่ำกว่าความสูง 53 เซนติเมตร จะถูกตัดทิ้ง หลังจากที่ให้ผลผลิตแล้ว ในขณะเดียว กันกิ่งแขนงที่ 1 ที่อยู่ระดับล่าง ๆ ของลำต้นทั้งสองก็เริ่มให้ผลผลิต(4). ต้นกาแฟที่เจริญเป็นลำต้น ใหญ่ 2 ลำต้น จะสามารถให้ ผลผลิตอีก 2 - 4 ปี และขณะเดียวกันก็จะเกิด หน่อขึ้นมา เป็นลำต้นใหม่ อีกบริเวณโคนต้นกาแฟเดิม ให้ปล่อยหน่อที่แตกใหม่เจริญเป็นต้นใหม่ ตัดให้ เหลือเพียง 3 ลำต้น(5). ให้ตัดต้นกาแฟเก่าทั้ง 2 ต้นทิ้ง และเลี้ยงหน่อใหม่ ที่เจริญเป็นต้นใหม่ ซึ่งจะสามารถให้ผลผลิตได้อีก 2 - 4 ปี แล้วจึงตัด ต้นเก่าเพื่อให้แตกต้นใหม่อีกการให้น้ำพื้นที่ปลูกที่เหมาะสมส่วนใหญ่อยู่บนพื้นที่สูงระดับตั้งแต่ 700 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลขึ้นไป ซึ่งจะอาศัยน้ำฝน ตามธรรมชาติ ซึ่งมีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีมากกว่า 1,500 มิลลิเมตร และมีการกระจายของฝนตั้งแต่ 5 - 8 เดือน ในรอบ 1 ปี นอกจากนี้ยังมีสภาพอากาศหนาวเย็น ความชื้นสูง จึงทำให้ไม่จำเป็นต้องอาศัยระบบการให้น้ำกับต้น กาแฟ นอกจากนี้หากปลูกกาแฟร่วมกับไม้ผลยืนต้น หรือปลูกกาแฟ ภายใต้สภาพร่มเงากับไม้ป่าโตเร็ว รวมถึงการคลุมโคนต้น ก็เป็นหนทางหนึ่งที่จะช่วยให้ผู้ปลูกไม่ต้องพึ่งพาระบบชลประทานการคลุมโคนต้นกาแฟการคลุมโคนต้นกาแฟมีประโยชน์มากโดยเฉพาะในช่วงที่สวนกาแฟ ประสบภาวะแห้งแล้ง ซึ่งจะช่วยไม่ให้กาแฟทรุดโทรม หรืออาจถึงตาย เนื่องจากขาดความชื้นในอากาศและในดิน นอกจากนี้ยังเป็นการป้องกันวัชพืช ที่จะเกิดในแปลงกาแฟในขณะที่ทรงพุ่มกาแฟยังไม่ชิดกัน และเป็นการป้องกัน การพังทลายของดินเมื่อเกิด ฝนตกหนัก ข้อควรระวังการคลุมโคน เป็นแหล่ง สะสมของโรคและแมลงศัตรูกาแฟ การคลุมโคนกาแฟ ควรคลุมโคนให้ห่าง จากต้นกาแฟประมาณ 10-20 ซม. เพื่อป้องกันไม่ให้แมลงศัตรูกาแฟ กัดกระเทาะเปลือกกาแฟ หรือไม่ให้เกิดอันตรายกับโคนต้นกาแฟในระหว่าง ที่วัสดุคลุมโคนเกิดการย่อย สลายได้ โดยคลุมโคนให้กว้าง 1 เมตร และหนาไม่ต่ำกว่า 10 ซม.การให้ปุ๋ยกาแฟเป็นพืชที่ต้องการปุ๋ยค่อนข้างสูง โดยเฉพาะช่วง ระยะเวลาเริ่มออกดอก ติดผลหากขาดปุ๋ยในช่วงระยะ เวลาดังกล่าว ซึ่งเป็นช่วงฤดูแล้งความชื้นในดินและในดอกกาแฟน้อย และอุณหภูมิสูง กาแฟจะแสดงอาการเป็นโรคยอดแห้ง (Die back) ไม่เจริญเติบโต และตายในที่สุด สำหรับธาตุอาหารที่ต้นกาแฟต้องการมีอยู่ 3 กลุ่ม คือo กลุ่มธาตุอาหารหลัก ได้แก่ N P K (Primary nutrients)o กลุ่มธาตุอาหารรอง ได้แก่ Ca Ng S (secondary nutrients)o ธาตุอาหารจุลธาตุ ได้แก่ Fe Mn Zn Cu B Mo และ Clระดับความสูง 700-900 เมตรจากระดับน้ำทะเล ควรใส่ปุ๋ย ช่วงเดือนพฤษภาคม กรกฎาคม และกันยายนระดับความสูง 1,000 เมตรจากระดับน้ำทะเล ควรใส่ปุ๋ยช่วง เดือนพฤษภาคม สิงหาคม และตุลาคม *หมายเหตุ(1). ในกรณีที่พืชแสดงอาการขาดธาตุอาหารหลักหรือธาตุ อาหารรอง ให้ใส่ปุ๋ยที่เป็นธาตุอาหารหลัก เพิ่มขึ้นหรือธาตุอาหารรอง เสริมซึ่งมีทั้งในรูปปุ๋ยเม็ด หรือปุ๋ยเกล็ด ที่ฉีดพ่นทางใบ โดยคำนึง ถึงลักษณะของดินและความชื้นในดินในขณะที่ใส่(2). ระยะเวลาในการใส่ปุ๋ยกาแฟอาราบิก้า ขึ้นอยู่กับระดับ ความสูงของสถานที่ปลูก ซึ่งจะมีผลต่ออายุ ที่มา:lisumicoffeefarm.com

การปลูกกาแฟอราบิก้า

Sat, 06 Feb 2016 10:12:15 +0700

การปลูกกาแฟอราบิก้า การเตรียมพื้นที่ 1) ในพื้นที่ป่าหรือพื้นที่ที่มีต้นไม้ใหญ่ ไม่ต้องโค่นไม้ใหญ่ทิ้ง เพื่อเก็บไว้เป็นไม้บังร่มกาแฟเพียงตัดถางวัชพืช วัดระยะปลูก ปักหลัก และขุดหลุม 2) หากเป็นพื้นที่มีความลาดชัน ต้องปลูกตามแนวระดับ อาจทำเป็นขั้นบันได ระยะความกว้างของขั้นบันไดกว้าง 1 เมตร ห่างกันขั้นละ 2-3 เมตร 3) ในสภาพพื้นที่ใหม่ ก่อนปลูกกาแฟควรมีการปลูกพืชตระกูลถัว และไถกลบเป็นปุ๋ยพืชสด เพื่อเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดิน และปลูกกล้วยเพื่อเป็นไม้ร่มเงา วิธีปลูก อายุต้นกล้ากาแฟอราบิก้าที่เหมาะสม ควรมีอายุ 8-12 เดือน หรือมีใบจริง 6-8 คู่ วางต้นกล้าลงในหลุม กลบดิน กดดินให้แน่น ใช้ไม้หลักปักเฉียง ใช้เชือกมัดต้นกาแฟติดกับไม้ให้แน่น ป้องกันการโยกคลอน คลุมด้วยหญ้าแห้ง ให้ห่างจากต้นประมาณ 10 เซนติเมตร อาจทำร่มเงาชั่วคราวช่วยบังแสงด้วย • ระยะปลูก 2 x 2 เมตร• ขนาดหลุมปลูก 50 x 50 x 50 เซนติเมตร• รองก้นหลุมด้วยหินฟอสเฟต อัตรา 100 กรัม/หลุม และปุ๋ยคอก 5 กิโลกรัม/หลุม• ปลูกภายใต้สภาพร่มเงา โดยใช้ไม้โตเร็วได้แก่ ถั่วหูช้าง (Enterolobium cyclocarpum Griseb), พฤกษ์ (Albizia lebbeck Benth.) ถ่อน (A.procera), กางหลวง (A.chinensis), สะตอ (Parikia speciosa Hassk.), เหรียง (P.timoriana) ซิลเวอร์โอ๊ก (Silver. Oak)• สามารถปลูกร่วมกับไม้ผลยืนต้น เช่น บ๊วย ท้อ มะคาเดเมียนัท ที่มา:lisumicoffeefarm.com

ต้นกล้ากาแฟอราบิก้า

Wed, 07 Jun 2017 12:52:26 +0700

ต้นกาแฟ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง กล้ากาแฟอราบิก้า กล้ากาแฟอราบิก้าเชียงใหม่ กล้ากาแฟอราบิก้าราคาถูก กล้ากาแฟอราบิก้าราคาส่ง ต้นกล้า ต้นกาแฟ ต้นกาแฟเชียงใหม่ ต้นกาแฟราคาถูก ต้นกาแฟราคาส่ง กล้ากาแฟอราบิก้า กล้ากาแฟอราบิก้าเชียงใหม่ กล้ากาแฟอราบิก้าราคาถูก กล้ากาแฟอราบิก้าราคาส่ง ต้นกล้ากาแฟอราบิก้า กาแฟ กาแฟเชียงใหม่ กาแฟราคาถูก กาแฟราคาส่ง ขายต้นกาแฟอราบิก้า กาแฟดอยช้าง